Imam Muslimi në veprën e vet Sahih thotë se Ibn Abasi ka treguar transmetimin në të cilën thuhet se i Dërguari i All-llahut, s.a.v.s., ka thënë: “Syri i keq magjepsës është fakt. Sikur të ekzistonte ndonjë gjë më e shpejtë se fati (kadr), ajo gjë do të ishte syri i keq magjepsës”.148 Gjithashtu, po në këtë përmbledhje të haditheve, Enesi ka treguar se i Dërguari i All-llahut , s.a.v.s., u ka dhënë leje njerëzve që t’i lexojnë lutjet dhe versetet e shërimit (rukja) që të mund ta pengojnë dëmin që mund të shkaktojë syri i keq magjepsës, ethet e tij të mëvonshme dhe ekcemin149 (namla). Pengimi i dëmit nga syri i keq magjepsës mund të bëhet gjithashtu edhe vetëm duke lexuar versetin e Kur’anit që flet kundër një syri të tillë magjepsës mashtrues. Edhe kjo është quajtur gjithashtu rukja. Imam Ebu-Davudi në veprën e tij Sunen ka shkruar se Aisheja, r.a., ka thënë se i Dërguari i All-llahut , s.a.v.s., e kishte zakon t’i drejtohet atij që ia ngulte syrin e keq magjepsës personit tjetër që të marrë abdest, ndërsa uji i abdestit të tij të derdhet nëpër trupin e personit që e shikon.150
Sufjan bin ‘Uxhejne ka treguar se Esma bint ‘Umejs kishte thënë: “O i Dërguar i All-llahut, familja e Beni-Xha’aferit duket se është e sulmuar vazhdimisht nga ndikimi i syrit të keq magjepsës (‘ajnun). A do të lutesh për ta?” Ai i ishte përgjigjur: “Po. Sikur të ekzistonte ndonjë gjë që është më e shpejtë se fati, atë do ta udhëzonte syri i keq magjepsës”.151 Imam Tirmidhi e shënon gjithashtu një transmetim të Ebi-Imam bin Sahil ibn Hanife, i cili i ka thënë: ”Njëherë ‘Amir bin Rebi’a e kishte parë Sahilin duke u larë dhe e kishte komentuar kështu: ‘Nuk kam parë kurrë (ndër arapë) një lëkurë të tillë të bukur dhe të bardhë’. Sahili menjëherë kishte rënë përtokë pa ndjenja. Pastaj e kishin thirur të Dërguarin e All-llahut , s.a.v.s. Kur kishte mbërritur, pasi i kishte dëgjuar ato që kishin thënë njerëzit, ishte hidhëruar, prandaj e kishte bërë këtë koment: ‘Pse do ta mbytnit ndonjëri prej jush vëllanë tuaj (me sytë tuaj)? Pse nuk i ke bërë lutje All-llahut për bereqet?’ Pastaj i kishte thënë Amir bin Rebi’ut: ‘Merr abdest dhe laje vëllanë tënd me ujin e abdestit’. Amiri veproi siç i tha, dhe menjëherë u ul të lante fytyrën, duart deri në bërryla, gjunjët dhe thembrat e Sahilit. Pastaj mori një filxhan të atij uji, dorën në të cilën mbante filxhanin me ujë, e futi nën rrobat e Sahilit dhe ia hedhi në trup dhe një sasi të këtij uji ia hedhi në kokë. Pak kohë pas kësaj, Sahili u zgjua dhe iu kthye vetëdija”.152
Imam Tirmidhi ka bërë këtë komentim lidhur me procedurën përkatëse për t’u liruar nga ndikimi i syrit të keq magjepsës: “Syrit të keq magjepsës duhet dhënë urdhër sidomos të marrë abdest, kurse uji me të cilin ka marrë abdest duhet të mblidhet në një enë. Pastaj duhet ta lagë dorën e vet të djathtë me atë ujë, të marrë pak ujë dhe t’ia lajë gojën personit që e ka zënë syri i keq magjepsës. Para se të lahet fytyra e tij, ai ujë të kthehet përsëri në enë. Pastaj do të duhet ta lagë dorën e tij të majtë, të marrë pak ujë një filxhan dhe t’i hidhet në gjurin e majtë të personit. Duke ndjekur këtë, ai do të duhej të lagte dorën e vet të majtë, të marrë pak ujë në po atë filxhan dhe t’i hidhet në gjurin e djathtë të personit. Pastaj rrobat e personit duhet të lagen me ujë. Në fund, ai duhet ta derdhë ujin nga një filxhan tjetër mbi rrashtën e kokës, nga ana e pasme, me një të lëvizur dore. Me këtë rast është me rëndësi të dihet se filxhani nuk duhet të lëshohet në tokë deri sa të përfundojë ky veprim.