Shërimi ose parandalimi i sëmundjeve në rritje mentale në ditët e sotshme paraqet një sfidë të vërtetë.

Kompleksiviteti etiologjik dhe ai reanimal e bën ende të vështirë arritjen e sukseseve të plota në këtë sferë, prandaj kërkimi i mënyrave të dëshmuara alternative jashtë mundësive shkencore në drejtim të shtimit të aftësive të sherimit bëhet gjithnjë e më reale. Sipas prof. Malik Badrit ekspert në fushën e psikiatrisë; mossuksesi i qartë i psikoterapisë në shërimin ose parandalimin e çrregullimeve psikopatike, delikuences sociopatike, alkoolistëve, të droguarve, pedofilëve, homoseksualëve, sadistëve etj. në asnjë mënyrë nuk e arsyeton kufizimin e ngurtë vetëm mbrenda dogmave sekulare të filozofisë materialste. Libri i shenjtë Kur’ani na ofron metoda tepër të veçanta në parandalimin ose sherimin e sëmundjeve të ndryshme mentale: “O ju njerez! Juve u erdhi nga Zoti juaj keshilla (Kurani) dhe sherimi i asaj që gjendet në krahëroret tuaj (zemra, shpirti), është udhëzim e mëshirë për besimtarët” (Kaptina Junus – 57).

Roli i këtyre teksteve religjioze, sipas shumicës së punëtorëve shkencorë, në drejtim të formësimit të personalitetit të balancuar, tretmanet terapeutike-rehabilituese të personave me çrregullime psiqike dhe të traumatizuar është i pakapercyeshem. Ndër tjera çdo bisedë ose tretman i tillë ose të qasurit të këtyre problemeve në mënyrë produktive medoemos përfshin edhe fenomenin e religjiozitetit dhe spiritualitetit.

Ndërlikueshmëria e botës shpirtërore të njeriut pakontestueshem obligon studim në mënyrë multidisiplinare, ashtu që kjo të vëzhgohet në të gjitha segmentet e njohura komplementare.

Metodologjia kur’anore e shërimit (rukja) përfaqëson mënyrën antike të të sheruarit mental, por njëkohësisht edhe formën bashkëkohore të shërimit, metodë e cila kërkon jo vetëm qetesimin e të sëmurit, por sherimin e plotë të sëmundjeve të tilla. Rukja kur’anore paraqet procesin e shërimit me anën e leximit të lutjeve kur’anore dhe profetike nga persona të devotshëm autoritativ me qëllim sherimi të personave të caktuar. Ky proces ka bazë të pamohuar në legjistraturën e ligjit islam njëkohësisht duke qartësuar se ky lloj shërimi nuk ka asgjë të përbashkët “me të kqyrit” ose bestytni tjera pagane që janë të përhapura kudo në botë.

Prej sëmundjeve më të shpeshta psiqike në kontestin kur’anor njihen: sëmundjet e nxitura nga xhinët, nga ndikimi i sihrit (magjisë) ose sëmundjet që nxiten nga bashkëveprimi njeri-xhin-sihr. Të tre keto përmenden në ajetin kur’anor 102 të sures El Bekare “(E hodhën librin e Zotit) E ndoqën atë që e thonin djajt në kohën e sundimit të Sulejmanit. Po Sulejmani nuk ishte i pafé, djajt ishin të pafé, sepse u mësonin njerëzve magjinë … por pa lejën e All-llahut me atë askujt nuk mund t’i bënin dëm dhe ashtu mësonin çka u sillte dëm e nuk u sillte dobi atyre.”. Sihri ose magjia në kuptimin linguistik kur’anor do të thote: Të ndryshuarit e diçkaje nga natyra e vet e vërtet e saj ose forma në drejtim të diçkaje që është jonormale dhe pseudovizuele. Sihri quhet çdo lloj veprimi me anë të të cilit njeriu pabesimtar i ofrohet djallit me qëllim të kërkimit të shërbimeve. Kjo njëherit paraqet aktin më të ligë blasfemues shkaku i të cilit është mister e që duket në të kundërten e esenciales i ngjashëm me format tjera të magjepjes.

Tentimet e vazhdueshme për diagnostifikim me metodat konfedenciale tek këto sëmundje në të shumtën e rasteve nuk janë premtuese, psh. çfarë të thuhet për një person plotësisht të shëndoshë fizikisht i cili pa asnjë të vetmin shkak mendon ose kryen vrasje ose vetevrasje.

Karakteristikat më të njohura tek personat që vuajnë nga keto lloj sëmundje për të cilat behet fjale janë:

1.Depresioni, ankthi

2.Dhimbjet në pjesë të trupit pa shkak medicinal

3.Kokëdhëmbje të shpeshta

4.Ndjenjë jonormale e frikës

5.Dëgjimi i zërave që të tjerët nuk i degjojnë

6.Humbja e aftësive të kujteteses, koncentrimit

7.Urrejtja e miqve të deridjeshem

8.Humbja e dëshires për kryerjen e obligimeve fetare

9.Shkurorëzimi i paarsyeshëm

10.Ëndërrimi i ëndrrave të tmerrshme

11.Dëshira për izolim vetmi etj.

Numri gjithnjë në rritje i personave me probleme mentale kërkon një bashkëpunim të gjithanshëm në avancimin e të arriturave në trajtimin sa më të sukshem të këtyre sëmundjeve.

Pleurat Krasniqi teolog

Në fjalorin e “Webster’s Third New International Dictionary”, lumturia është një gjendje në të cilën njeriu ndihet mirë, është e karakterizuar me emocione të këndshme në një kohë të shkurtër dhe me një dëshirë natyrale për vazhdimin e mëtejshëm të këtyre emocioneve.
Në këtë term ka edhe sinonime që përkufizojnë lumturinë, si: gëzim i zgjatur, gëzim i plotë, bekim, hare.
Gëzim i zgjatur: është një fjalë shumë letrare që tregon diçka më shumë, si: gëzim më të gjatë ose lumturi të përsosur.
Gëzim i plotë: i referohet në këtë rast lumturisë më të madhe, lumturia e të bekuarit.
Bekimi: sugjeron kënaqësinë e thellë të dashurisë së pastër ose pranimin nga Zoti.
Hare: kjo fjalë mund të përdoret për një lumturi të plotë dhe të siguruar.
Disa studentë të edukimit e përkufizojnë lumturinë si një vazhdimësi e ndjenjës ose e gjendjes së kënaqësisë dhe burimin e lumturisë nga ndjenja e qëndrueshme e të qenit mirë, mirësisë së jetës dhe mirësisë së fatit të njeriut.

Burimet e lumturisë
Individë të ndryshëm ose grupe të ndryshme njerëzish kanë ide të ndryshme lidhur me mënyrat më të mira për të arritur lumturinë. Megjithatë, janë disa teori dhe spekulime të ndryshme të cilat shumë njerëz i konsiderojnë si burimet e lumturisë. Këto mund të klasifikohen si më poshtë:
1- Pasuria
2- Grada dhe pozicioni
3- Arritjet e larta në edukim [edukimi akademik dhe titujt e nderit]
4- Fama [p.sh.: në politikë, në arte, në sport, në shkencë, etj.]

Lumturia në pasuri
Pasuria është, me sa duket, elementi më i afërt, në qoftë se nuk është sinonimike, me lumturinë përderisa shumë njerëz e besojnë këtë.
Ky kuptim është i rrënjosur thellë në zemrat e shumë personave duke pasur parasysh se shumica e njerëzve kudo në botë janë të dhënë për përvetësimin e pasurisë. Ata e shohin pasurinë si shkakun e parë të lumturisë me qëllimin se të dyja këto, lumturia dhe pasuria janë të gërshetuara.
Sa të gëzuar janë ata burra dhe gra që zotërojnë kompani perandorake, gjerësi të mëdha toke dhe prona, depozita të mëdha bankare, etj.
Me të vërtetë shumë janë ata persona që zotërojnë miliona dhe biliona por janë duke vuajtur për të patur një moment paqeje në mendjen e tyre. Kjo vjen si rezultat i frikës që ata kanë për pasurinë e tyre dhe frikën që kanë se mos po bëhet ndonjë çrregullim politik, ndonjë lëvizje e tregut, luftë, plaçkitje, therje, etj.
Dhe nuk është vetëm kjo që i lë pa gjumë natën këta njerëz por është edhe tensioni, ankthi mendor, ataket e zemrës dhe vdekja. Shumë shpesh dëgjojmë në media lajme të tilla, si:
- Humb pasurinë dhe jetën pas një ulje financiare në tregti.
- Një tregtar nga Tokio qëllon veten, me sa duket pas humbjes së parave në tregti.
- Njeriu më i pasur i Australisë u dërgua me nxitim në spital në gjendje kritike dhe të dielën pësoi një atak zemre.
Duhet kuptuar dhe pranuar që lumturia nuk ka të bëjë asgjë me grumbullimin e pasurisë. Ky është përfundimi më real që mund të arrijmë. Me materialet e mjaftueshme nga jetët e shumë njerëzve është më e lehtë për të aprovuar thënien tonë: “Pasuria nuk sjell lumturinë!”

Karuni
Historia e Karunit shërben si shembull tipik i njerëzve të pasur, të cilët pasuria i mbush me krenari dhe arrogancë dhe i bën ata të harrojnë rolin e pasurisë në jetën e njeriut. Pasuria duhet të përdoret për mirëqënien e njeriut dhe të shoqërisë së tij në përputhje me dëshirat dhe urdhërimet e Allahut të Madhëruar, i Cili i ka garantuar njeriut ekzistencën e tij, i ka dhënë atij aftësi, fuqi, ushqim dhe pasuri.
Historia e Karunit tregohet në Kur’anin Famëlartë:

“Vërtet, Karuni ishte nga populli i Musait, por ai u sjell me kryeneçësi ndaj tyre. Dhe Ne i dhamë atij gjithë thesaret e begatitë, aq sa çelësat ishin një peshë e madhe për t’u mbajtur nga një grup i madh burrash të fortë. Kur populli i tij i tha atij: “Mos u ngazëlle (me mosmirënjohje ndaj Mirësisë së Allahut). Vërtet, Allahu nuk i do ata që ngazëllehen.” (Sure El-Kasas: 76)

“E ai (Karuni) doli para popullit të tij me kryelartësinë e tij…” (Sure El-Kasas: 79)
Kur ai ishte në kulmin e lavdisë së tij, njerëzit u shprehën se e kanë zili dhe menduan se sa të lumtur do të ishin në qoftë se do të ishin në vend të tij. Por, njerëzit e zgjuar nuk u hutuan nga pasuria e stërmadhe e Karunit, sepse ata e kishin kuptuar se pasuria e kësaj bote është e përkohshme dhe ishin të sigurtë se pasuria e vërtetë është shpërblimi i Allahut në botën tjetër për besimtarët dhe për ata që kryejnë vepra të mira. [shih në Kur'an suren El-Kasas: 80]
Karuni ishte mendjemadh dhe u paraqiste para njerëzve të popullit të vet si “zot i një pasurie të madhe”.
Ata e admironin fuqinë e tij por harronin realitetin se si ishte.
E gjithë kjo ishte një “lumturi iluzioniste” ose një lumturi e përkohshme tamam si një ëndërr ose si një film.Por si ishte përfundimi? Çfarë ndodhi me shkëlqimin, pasurinë, krenarinë dhe arrogancën?
“Kësisoj Ne bëmë që atë ta përpijë toka bashkë me vendbanimin e tij. Pastaj ai nuk pati asnjë grusht njerëzish ta ndihmonin atë përveç Allahut, as nuk ishte prej atyre që mund të shpëtojnë vetveten.” (Sure El-Kasas: 81)

Kristina Onasis
Këtu gjendet një histori tjetër e rëndësishme e cila provon padyshim se pasuria, çfarëdo sasie që të jetë ajo, nuk mund të jetë në gjendje të sjellë lumturinë e vërtetë! Kjo është një histori që për shumë vjet ka ndenjur në mendjet e shkrimtarëve, reporterëve dhe gazetarëve nëpër libra dhe nëpër faqet e gazetave dhe revistave!
Kjo është historia e Kristina Onasis, vajza së të famshmit dhe grekut më të pasur Aristotle Onasis, i cili zotëronte flota anijesh dhe aeroplanësh, liqene dhe ishuj, prona të mëdha, depozita bankare të stërmëdha, etj. Mbas vdekjes së të atit Kristina ishte e vetmja që mund të trashëgonte gjithë pasurinë përveç gruas së dytë të të atit, Zheklin Kenedit (Jacqueline Kennedy). Trashëgimia arrinte në biliona dollarë përveç gjërave të tjera, si: flotat e anijeve dhe aeroplanëve, liqenet dhe ishujt, pronat e mëdha, depozita bankare të stërmëdha, etj. Çfarë trashëgimie!!!
Sigurisht, sipas gjykimit, arsyetimit, ndjenjave dhe kriterit të shumicës së njerëzve, ai që trashëgon një pasuri të stërmadhe si kjo duhet të jetë njeriu më i lumtur në tokë – por a ishte kjo e vërtetë, a ishte e lumtur Kristina? Përgjigjen do ta gjejmë më poshtë duke kuptuar se si do të vazhdojë jeta e saj.
Kristina ishte e martuar me një amerikan gjatë kohës kur babai i saj ishte gjallë, por vetëm disa muaj më pas martesa mbaroi me divorc.
Pas vdekjes së të atit, ajo u martua për së dyti me një grek por martesa e tyre zgjati vetëm disa muaj, të mos themi disa javë! Kristina qëndroi larg martesës për disa kohë. Me sa duket kërkonte lumturinë jashtë martesës.
Por, prapë nuk e gjeti lumturinë dhe pas disa vitesh e gjeti përsëri veten duke e kërkuar lumturinë në martesë.
Kësaj here ajo e zgjodhi bashkëshortin e saj nga një vend krejt tjetër, nga Rusia komuniste. Kushdo që e njihte stilin e saj perëndimor të jetës, ky hap i saj me të vërtetë e çudiste dhe ia shtonte kureshtjen se çfarë do të ndodhte më tej. Kur u pyet njëherë nga një gazetar për këtë veprim të saj, gazetari mori një përgjigje të gatshme e cila ishte e thjeshtë, e shkurtër por e sinqertë: “Jam duke kërkuar lumturinë!”
Pasi dy martesat e saj të para ishin me burra nga perëndimi, dhe meqënëse ato dështuan, ajo mendoi se duhet ta kërkonte lumturinë nga lindja. Pra, edhe kësaj here ajo po provonte fatin e saj megjithëse nuk kishte asgjë të garantuar. Kur gazetari e pyeti herën tjetër duke i bërë përsëri të njëjtën pyetje, ajo iu përgjigj duke replikuar me të njëjtën përgjigje: “Jam duke kërkuar lumturinë…!”
Por, a ishte ajo me të vërtetë e lumtur nga martesa në Rusi? Kurrë! Ajo qëndroi me rusin më shumë se një vit dhe u nda! Ky ishte fundi i një martese të ankthshme.
Por ajo nuk u dorëzua. U kthye përsëri në Evropë dhe mendoi t’i jap vetes edhe një mundësi të fundit duke zgjedhur për bashkëshort një industrialist francez. Pra, ajo u martua me katër burra nga vende krejtësisht të ndryshme për një periudhë kohore prej dy vitesh!
Sa jetë e mjerueshme dhe e pasuksesshme! Në një festë që bëri për martesën saj të katërt u pyet nga një gazetar se a ishte ajo gruaja më e pasur dhe përgjigjja e saj e sinqertë ishte: “Po! Jam gruaja më e pasur por më e palumtura…”
Organizimi i martesës me industrialistin francez u zhvillua siç ishte planifikuar por iu deshën vetëm disa muaj dhe gjithçka mori fund!
Pasi nuk e gjeti lumturinë në martesë ajo vendosi që të mos martohej më dhe të përpiqej që ta gjente lumturinë “vetëm”.
Por, lumturia ishte e pamundur për të, edhe vetëm, dhe ajo e kaloi pjesën tjetër të jetës e dëshpëruar, plot mërzi dhe zhgënjime duke udhëtuar shpesh nëpër qytetet më të mëdha të botës. Në fund ajo u gjend e vdekur brenda një hoteli në Argjentinë.
Kush e vrau? Ajo kishte kryer vetëvrasje! Çfarë fundi i trishtueshëm për një grua shumë, shumë të pasur!Pra, a ishte në gjendje pasuria e saj të blente lumturinë? KURRË, ME TË VËRTETË KURRË!

Marrë nga libri: “The way to happiness”
Autor: Ghalib Masri dhe Nathif Xhama Adam
Përktheu: Erisa Haspepa

Bëhu i sinqertë në lutjen tënde drejtuar Allahut të Lartësuar dhe mos lut askënd përveç Tij, ngase duaja është adhurim (ibadet), madje ndër ibadetet më të rëndësishme dhe më të vlefshme, sepse Allahu i Lartësuar pranon vetëm atë që është e sinqertë për Të. Ai thotë:Dhe (mua më shpallet) se vërtet xhamitë janë veçantë për ta adhuruar Allahun, e mos adhuroni në to askënd tjetër meAllahun!” (Xhin, 18) 

Gjithashtu thotë: “Pra, adhurojeni Allahun me një adhurim të sinqertë ndaj Tij, edhe pse jobesimtarët e urrejnë atë (adhurimin).” (Gafir, 14) 

Ndërsa Ibn Abasi, Allahu qoftë i kënaqur me të, transmeton se i Dërguari i Allahut, paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të, thotë: “Kur të kërkosh, kërko prej Allahut. Nëse kërkon ndihmë, kërko prej Allahut.”1 
Duro dhe mos nxito në përgjigje. Nëse durimi yt mbaron, atëherë ti do të jesh humbës, je sjellë keq me Allahun. Ebu Hurejra transmeton se i Dërguari i Allahut ka thënë: “I pranohet lutja (lutësit) përderisa nuk nxiton e thotë: “Luta, por nuk m’u pranua lutja.”2 
Gjithashtu, nga ai transmetohet se ka thënë: “I pranohet lutja (e lutësit) përderisa nuk lutet për ndonjë mëkat ose për ndërprerjen e lidhjeve familjare dhe përderisa nuk nxiton.” I është thënë: “O i Dërguar i Allahut, ç’është nxitimi?” Tha: “Të thotë: “Bëra lutje, bëra lutje dhe nuk shoh se më është pranuar.” Me këtë rast pikëllohet dhe e lë lutjen (duanë).”3 

Pendohu për të gjitha mëkatet dhe kthehu tek Ai, ngase shumicën e atyre që ankohen nga mospranimi i lutjeve e kanë kapluar mëkatet. Mëkatet janë pasojë e çdo fatkeqësie. Vëlla i dashur, shembulli i mëkatarit në lutjen e tij është si shembulli i njeriut i cili lufton me ndonjë mbret të kësaj bote për një kohë të gjatë dhe pastaj shkon dhe i kërkon mbretit ndonjë të mirë. Çfarë mendon për këtë njeri? A do të arrijë ta realizojë kërkesën e vet? Do ta realizojë vetëm nëse dashuria e njeriut për mbretin është e sinqertë dhe e çiltër.

Kujdesu që kafshata e gojës të jetë hallall (e lejuar). Mos e fut në barkun tënd haramin (të ndaluarën). Nëse njeriu stoliset me këto që thamë, atëherë do të vërejë gjurmët e pranimit të lutjeve të veta. I Dërguari i Allahut, lavdërimi dhe shpëtimi i Allahut qofshin mbi të, ka thënë: “O ju njerëz! Allahu është i mirë dhe nuk pranon veçse të mirën.” Ai i urdhëroi besimtarët sikurse i urdhëroi të Dërguarit dhe u tha: “(Ne u patëm thënë): “O ju të dërguar, hani atë që është e lejuar dhe e mirë dhe bëni vepra të mira se Unë e di atë që ju veproni.” (Muminun 51). Gjithashtu thotë: “O ju që besuat, hani nga të mirat që ua kemi dhënë dhe falënderoni Allahun, nëse jeni që vetëm Atë e adhuroni.” (Bekare, 172) 

Pastaj përmendi njeriun i cili ka udhëtuar gjatë me flokë të shpupuritura dhe të pluhurosura dhe që i shtriu duart e tij kah qielli (duke thënë): “O Krijues, o Krijues!”, kurse ushqimi i tij është haram, pija e tij haram, veshmbathja e tij haram dhe është ushqyer me haram. E, si do t’i pranohet lutja?!’” 
Sa’d bin ebi Vekasi, Allahu qoftë i kënaqur prej tij, është bërë i njohur në mesin e sahabëve për pranimin e lutjeve të tij. Kur bënte dua, lutja e tij ngrihej dhe nuk kthehej vetëm se me realizimin e asaj që kërkoi. Ai thotë: “Çdo kafshatë që kam futur në gojë e di nga ka ardhur dhe si ka dalë.” Pikërisht këtu qëndron fshehtësia e pranimit të lutjeve, pra, kafshata e lejuar.

Ki mendim të mirë për Allahun e Lartësuar. Ebu Hurejra, Allahu qoftë i kënaqur me të, transmeton se i Dërguari i Allahut, lavdërimi dhe shpëtimi i Allahut qofshin mbi të, ka thënë: “Luteni Allahun duke qenë të bindur në pranimin e lutjes. Vërtet Allahu nuk e pranon lutjen nga zemra e pakujdesshme.”4 
Vëlla i dashur, të jesh i bindur për pranimin e lutjes. Allahu pranoi lutjen e krijesës më të keqe, Iblisit, i cili është më i keq se ti.
Mos e tepro në lutjen tënde. Teprimi këtu ka për qëllim çdo lutje që është në kundërshtim me urtësinë e Allahut Fuqiplotë, në kundërshtim me ligjin dhe urdhrin e Tij, ose përmban në vetvete të kundërtën e asaj që ka lajmëruar Ai. Allahu thotë: “Luteni Zotin tuaj të përulur e në heshtje, pse Ai nuk i do ata që e teprojnë.” (Araf, 55) 
Mos iu lut Allahut për atë që nuk të përket ty, si diçka nga pozitat e të Dërguarve, mos e tepro në lutje duke përmendur çdo hollësi të panevojshme, ose duke kërkuar atë që nuk të lejohet të kërkosh, për shembull diçka nga haramet (të ndaluarat), ose ta ngresh zërin gjatë lutjes e të ngjashme me këto.

Urdhëro për të mirë dhe ndalo nga e keqja. Hudhejfeja, Allahu qoftë i kënaqur prej tij, thotë se i Dërguari i Allahut, lavdërimi dhe shpëtimi i Allahut qofshin mbi të, ka thënë: “Pasha Atë në dorën e të Cilit është shpirti im, ose do të urdhëroni për të mirë e do të ndaloni nga e keqja, ose do të zbresë Allahu dënimin mbi ju. Kështu që do t’i luteni Atij, por nuk do t’ua pranojë lutjet.”5 
Filloje lutjen me falënderimin e Allahut,pastaj dërgo salavate e selame mbi të Dërguarin e Allahut, lavdërimi dhe shpëtimi i Allahut qofshin mbi të, e pastaj lutu për atë që ke nevojë. Kthehu në drejtim të kibles, zgjidh shprehjet më të mira e kuptimplota, por s’ka fjalë më kuptimplote dhe më të mira sesa ato që kanë ardhur në Kuran dhe në hadithin e vërtetë, ngase ato kanë më shumë bereqet dhe janë shprehje përmbledhëse.
Kërko momente dhe kohë të vlefshme. Këto janë mbrëmja e natës së Arafatit ndër netët e vitit, netët e muajit të Ramazanit ndër muajt e vitit, e sidomos dhjetë netët e fundit të tij, e veçanërisht nata e Kadrit, dita e xhuma ndër ditët e javës, fundi i natës, koha mes ezanit dhe ikametit, koha kur zbret shiu, etj.. 
Shfrytëzo momentin kur je në sexhde, pas namazit, në muajin e Ramazanit, etj.. 
Shfrytëzo rastet kur je në vështirësi,kur je në udhëtim, kur je i sëmurë, kur je i dëmtuar, etj..
Ngriji duart gjatë lutjes. Selmani, Allahu qoftë i kënaqur prej tij, transmeton se i Dërguari i Allahut ka thënë: “Allahu është i turpshëm, është fisnik. Atij i vjen turp që, kur një rob i Tij i ngre duart, t’ia kthejë atij të zbrazura.”6 

Paraprije lutjen nga ndonjë vepër e mirë, si namazi, agjërimi, sadakaja… A nuk e sheh vëlla se më tepër shpresohet në pranimin e duasë pas namazit, ngase është bërë pas një vepre të mirë. Prandaj, vëlla i dashur, provo të lutesh pas një pikë loti nga frika e Allahut Fuqiplotë, ose pas ndonjë pune që i ke mbaruar ndonjë vëllai, ose pas sadakasë që ke dhënë në errësirën e natës…
Lute Allahun me emrat e Tij të bukur. Ai thotë: “Allahu ka emrat më të mirë, andaj Atë thirreni me ata.” (Araf, 180)
Fillo me lutjen për veten tënde, pastaj për prindërit e tu e pastaj edhe për vëllezërit e tu muslimanë, për dijetarët e për burra të mirë e të ndershëm.
Në fund, vëlla i dashur, mos u dëshpëro nëse nuk sheh përgjigje, nëse lutja jote s’pranohet. Ndoshta të është përgjigjur Allahu duke të të larguar ndonjë sprovë dhe fatkeqësi për të cilën ti s’ke njohuri, ose nuk të është përgjigjur, duke e ditur se ajo që ke kërkuar s’është e mirë për ty; pasuria që ke kërkuar ndoshta do të bënte që ti të prisheshe e të largoheshe nga Allahu, ose ke kërkuar djalë e Allahu e ka ditur që ai, kur të rritet, nuk do të të respektojë, ose ke kërkuar ndonjë punë, por ajo punë të hap rrugët e haramit (së ndaluarës). “Por mund që ju ta urreni një send, e ai është shumë i dobishëm për ju, dhe mund që ju ta doni një send, e ai është dëm për ju.” (Bekare, 216). Ndoshta nuk të është përgjigjur ngase ti ke futur haram në riskun tënd, ose sepse Ai dëshiron të shohë këmbënguljen tënde gjatë lutjes në fundin e natës. Allahu di më së miri!

1 Shënon Ahmedi 1/293, Tirmidhiu 2511. 
2 Shënon Buhariu 6340, Muslimi 2735. 
3 Shënon Muslimi 2735. 
4 Shënon Tirmidhiu 3479.
5 Shënon Tirmidhi 2169. Ahmedi 2885.
6 Albani e cilëson si sahih në Sahihul Xhami 1757.

Llojet e mësyshit:
Mësyshi është tri llojësh: Mësysh prej njerëzve, mësysh prej xhindëve dhe mësysh prej kafshëve.

Forca e mësyshit dhe hasedit:
Mësyshi dhe hasedi kanë një forcë të jashtëzakonshme të cilën nuk arrijnë ta parafytyrojnë dot shumë prej njerëzve, ajo mund të arrijë derisa të thërmojë dhe malet. Muhamedi, sal-lAllahu alejhi ue sel-lem ka thënë: “Mësyshi është i vërtetë, rrëzon dhe malin e lartë.” (Sahihul Xhami’ë: 4146)
Mësyshi mund të godasë me shpejtësi dhe në një largësi shumë të madhe dhe ndikimi i tij mund të vazhdojë për vite me rradhë.
Mësyshi mund të ndikojë në çdo aspekt të jetës si p.sh.: Në zgjuarsi, në përqëndrim, rrisk, punë, bukuri, flokë, trup, ngjyrën e lëkurës, besim, adhurime, turp, sinqeritet, moral, thjeshtësi, harmoninë në familje, shtatzani, edukimin e fëmijëve. Ai bën të ngordhin kafshët ose shpendët, të prishen dhe digjen pemët, të prishen makinat, aparaturat e ndryshme dhe gjithçka tjetër.

Shenjat e goditjes nga mësyshi:
Goditja nga mësyshi shoqërohet nga shumë shenja të cilat nuk mund t’i njohë askush më mirë sesa mjekuesi që merret me rukje. Kjo për shkak të rasteve të shumta që ka parë dhe ka dëgjuar nga të sëmurët, gjë që ka bërë të ketë një eksperiencë në këtë fushë. Por këtë fakt e mohojnë shumë të pa informuar, siç ka përmendur dijetari i madh Ibnul Kajjimi kur thotë: “Kjo është shkencë të cilën nuk e njeh askush përveç disa personave të veçantë, ndërsa injorantët e mohojnë këtë fakt. Ndikimin e tyre dhe lidhjen që kanë me natyrën nuk e njeh askush përveç atyre të cilët e kanë gjetur shijen e kësaj shkence”. (Bedaiul Feuaid 2:367.)

Mbrojtja nga mësyshi:
Duhet patjetër që çdokush kur shikon diçka që e mahnit, të thotë “masha Allah” në mënyrë që mos ta marrë mësysh atë gjë. Por është për të ardhur keq që, këtu në Shqipëri, shumica e njerëzve nuk e përdorin asnjëherë këtë fjalë ose e përdorin shumë rrallë. Jo vetëm kaq por shume prej njerëzve i përfshin zilia dhe hasedi sa herë që shikojnë dikë tjetër që ka diçka më të mirë sesa ai. Kjo ndodh për shkak të besimit të dobët ose mosbesimit të tyre.
Ja disa shkaqe për t’u ruajtur nga mësyshi:
Është i domosdoshëm kërkimi i mbrojtjes së Allahut nga e keqja e mësyshit dhe hasedit gjatë gjithë kohës e sidomos kur takon dikë që njihet për mësysh ose hased.
Fshehja dhe mbulimi i mirësive për shkak të së cilave mund të merret mësysh qoftë bukuria, pasuria etj.
Mbrojtja me anë të lutjeve të ndryshme, sic janë lutjet e mëngjesit dhe të pasdites, të daljes dhe hyrjes në shtëpi, para dhe pas ushqimit, para hyrjes dhe pas daljes nga banjo ose gjatë heqjes së rrobave, lutje këto të cilat i kanë lënë pas dore edhe shumica e muslimanëve.
Leximi i sures El-Bekare, El-Felek dhe En-Nas.
Dhënia e sadakasë dhe lutja për begati në çdo mirësi që të ka dhënë Allahu.
Largimi nga haramet, nga vetëkënaqësia dhe përçmimi i të tjerëve.

Allahume ente Rabbi la Ilahe il-la ente halakteni ve ene abduke ve ene ala ahdike ve va’dike mestet’atu eudhu bike min sherri na sana’tu eb`u leke bi ni’metike aleje ve eb`u bi dhenbi fagfir li fe innehu la jagfirudh-dhunube il-la Ente.

Perkthimi:
O Allah, ti je Zoti im, nuk ka të adhuruar tjetër përveç Teje; Ti më ke krijuar dhe unë jam robi Yt, do të qëndroj besnik ndaj marrëveshjes dhe premtimit Tënd, sa të kem mundësi; Kërkoj mbrojtjen Tënde nga e keqja që kam vepruar, Unë jam mirënjohës ndaj dhuntive Tua, i pranoj mëkatet e mia, andaj më fal, ngase mëkatet nuk i fal askush tjetër përveç Teje.

Ju ftoj ta doni veten tuaj duke ruajtur qetesine e shpirtit nepermjet meditimit ne madheshtine dhe bukurine e asaj qe ka krijuar Allahu! Ta kuptoni se jemi te rrethuar nga e bukura, por thjesht na duhet t’ua hapim portat e zemrave tona. Qe t’i shijojme e perjetojme ato. Behuni prej atyre qe nxisin pajtimin me te pastren e te bukuren; te ftoni ne ate qe shpirti do ta gjente qetesine; perpiquni sa me shume t’i mbyllni dyert e se keqes! Kjo eshte rruga e te devotshmeve. Dhe Allahu eshte ne ndihme te roberve te Tij!

Avni Tafili

Hurma, qumështi, mjalta, mishi, kungulli, ulliri ishin ushqimet e preferuar te Muhamedit (Alejhi Selam)

Hurma:

Hurma është një pemë e viseve të ngrohta arabe ndërsa në mjekësinë popullore përdoren pothuajse të gjitha pjesët e bimës, frutat, gjethet, degët.
Xhabiri dhe Ebu Seidi r.a. kanë shënuar se i Dërguari i Allahut salAllahu alejhiu we selam ka thënë: “Hurmat janë fruta, fara e të cilave vjen nga Xhenneti. Ato janë antidote (kundërhelm) kundër helmimit, burim i pasur në rritjen e sasisë së spermës , ndërsa pirja e ujit të hurmave medinase të konservuara largon magjinë e shkaktuar nga syri i keq.” (Transmetuar nga imam Nesaiu dhe Ibn Maxhxhe, Tirmidhiu, 2067, thotë se është hasen; Ahmedi, 3/48; Ibn Maxhxhe, 3453)

Qumështi:

Pirja e qumështit bën mirë për kujtesën tuaj. Kjo është deklaruar nga një grup hulumtuesish nga Universiteti i Maine, të cilët kanë treguar se pirja e të paktën një gotë qumësht në ditë, madje edhe në moshën e rritur, ndihmon për të mbajtur trurin të ri dhe “elastik”.
Hulumtimi është kryer mbi 900 njerëz, burra dhe gra, të moshës mes 23 dhe 98 vjet. Pavarësisht nga mosha shfaqjet më të mira janë marrë nga ata që kanë deklaruar një përdorim në rritje të qumështit dhe produkteve të tij.

Mjalti:

Mjalti është nektar (lëng i ëmbël) dhe ëmbëlsi e koncentruar e luleve që është përpunuar nga bletët dhe është kthyer në shurup të pasur.
Burimi i nektarit nga i cili është bërë mjalti e përcakton ngjyrën dhe aromën e tij, ndërsa lloji më i mirë është mjalti me ngjyrë të çelur. Mjaltin më të mirë e bëjnë bletët roja, kurse e mbledhin nëpër vise malore dhe drurët e tyre. Pastaj kullohet dhe, përpos një sasie poleni dhe enzimesh, shumica e papastërtive eleminohen.
Mjaltin e prodhojnë bletët punëtore që e thithin nektarin e luleve me thumbin e tyre si gjuhë dhe e depozitojnë në mjaltë të lukthit. Pastaj bleta e kthen mjaltin dhe e depoziton në qeliza ose me të i ushqen brumbujt. Bleta punëtore e bart polenin në shportat e polenit që i mban në këmbët e përparme.
Në Sahihun e Buhariut është shënuar që Ibn Abasi, r.a., ka cituar të Dërguarin e Allahut, salallahu alejhi ue selam, i cili ka thënë: “Shërimi gjendet në mes të përdorimit të shurupit të mjaltit, lëshimit të gjakut duke prerë lëkurën dhe kauterizimit me zjarr, por unë ia kam ndaluar kauterizimin umetit tim.”
Në këtë hadith, Pejgamberi, salallahu alejhi ue selam, i ka dhënë përparësi përdorimit të mjaltit si pastrues i rëndësishëm, si freskues i lehtë, mbi laksativët
e hidhur.

Kungulli:

Në fakt, fjala jaktin në arabisht nuk tregon vetëm kungullin, por shënon çdo lloj bime tjetër që ka kërcell zvarritës, si shalqini apo kastraveci.
Allahu i Madhëruar thotë në Kuran: “Ne bëmë që një bimë kungulli (jaktin) të rritej deri mbi shtatin e tij (profetit Junus).” [Saffat, 146]
Fjala jaktin e përdorur në këtë ajet do të thotë ‘kungull’, i cili ndryshe quhet (në arabisht) edhe dubba.
Në dy Sahih-ët shënohet se, njëherë, një rrobaqepës e ftoi Pejgamberin alejhi selam në shtëpi për të ngrënë një vakt që ai kishte përgatitur. Bashkë me Pejgamberin alejhi selam shkoi edhe Enesi (r.a.). Rrobaqepësi u nxori bukë prej elbi dhe një supë me kunguj e pastërma. Enesi rrëfen: “Unë e pashë vetë se si i Dërguari i Allahut alejhi selam i gjurmonte copat e kungullit nëpër pjatë, dhe që atëherë kungulli u bë shumë i dashur për mua.”
Ebu Taluti tregon: – Kur hyra njëherë tek Enes ibn Maliku, ai ishte duke ngrënë kungull e duke thënë (duke iu referuar kungullit): “Ti je një bimë shumë e dashur për mua, sepse Pejgamberi alejhi selam të pëlqente shumë kur të hante.”

Ulliri:

Ulliri është pa dyshim një bimë mjekësore e mrekullueshme. Bima dhe lëvozhga e ullirit përdoren me rezultate shumë të mira kundër arteriosklerozës, temsionit të lartë të gjakut, temperaturat e larta etj.
Nëse vaji i ullirit përdoret si melhem për lyerje, forcon flokët dhe ndalon të thinjurit. Pirja e vajit të ullirit është i dobishën kundër helmimit. Ky vaj lehtëson dhimbjet në lukth dhe zorrë dhe mbyt parazitët në zorrë.
Ibn Omeri transmeton hadithin e njohur: “Shërbehuni me vajin e ullirit dhe lyhuni me të, sepse ai përftohet nga druri i bekuar”
Allahu thotë në Kur’an:
“Dhe (krijuam) drunjësh që mbijnë në kodrën Sina e që japin vajra dhe mëlmësa për ngrënësit.” (Mu’minun, 20)
Nga Alkame ibn Amir na vjen hadithi vijues: “Çdo lloj ulliri është për ju, prandaj lyhuni me vaj ulliri, pini se vaji i ullirit ndihmon ata që kanë probleme me hemorroide.”
Pejgamberi s.a.u.s këshillon pirjen e vajit të ullirit nga të sëmurët me pneoumoni. Ullinjtë e gjelbër kanë vlera të shumta ushqyese e gjithashtu forcojnë barkun dhe stimulojnë potencën seksuale. Ullinjtë e hidhur janë të mirë për trajtimin e djegjeve. Të përtypurit e gjetheve të ullirit ndihmon në rastet e inflamacionit të mukozës së gojës, herpesit, dermatitit buloz dhe kromës. Çaji i përgatitur me gjethet e ullirit ul sasinë e sheqerit në gjak. Diabetikët këshillohen të hanë kokrra jeshile ulliri, të cilat ulin etjen që shkakton diabeti.
Vaji i ullirit ndihmon në sëmundjet e mëlçisë dhe në eleminimin e gurëve të fshikëzës së tëmthit dhe gurëve të veshkave.
Nga pomadat dhe preparatet e tjera që përgatien me vajin e ullirit mjekohen plagë të ndryshme, djegje të lëkurës, duke ndhuar në ripërtëritjen e indeve të dëmtuara.

Ajo që kaloi, mbaroi…!

Të mëndosh rreth së kaluarës, të jetosh me të dhe të prezentosh në të, e të dëshpërohesh nga të këqijat e sa është çmenduri dhe vrasje e dëshirës për jetën e tashme. Tek të mençurit fletët e së kaluarës shuhen dhe nuk transmetohen që rë përsëriten, ato mbyllen njëherë e përgjithmonë në burgun e harresës, duke u lidhur e shtrënguar fort që mos dalin kurrë. Nëse kujtohesh, kjo s`të jep gjë veç lodhjes e sëmundjes psikike, ndaj mos e bëj këtë, se nuk rrjedh dritë nga ato kujtime vrasëse. Përkundrazi, ato sjellin e mbjellin mendime dhe ide të prishura që shpiejnë drejt humbjes dhe shuarjes; mësiroje dhe mos i bëj padrejtësi vetvetes, e as mos e ndërmerr një hap të tillë, sepse brengosja e tepërt nuk ta kthen atë që të kaloi, por as shqetësimi i madh nuk e ndryshon të shënuaren…!

Mos! Mos jeto në ëndrrën e kaluar, e as mos rri nën hjen tradhtare që humbet shpejt, zgjoje veten nga gjumi që të lodh.

A dëshiron dhe a mund kthesh lumin në rrjedhën që doli e rodhi?!

Po diellin mbasi lindi?!

Po a mund ta rikthjesh fëmijën në shtratin e barkut të nënës së tij?!

Po qumshtin, a mund ta futni e ta ktheni aty në gjoks ku ishte?!

Po lotin a e kthen në sy pasi që u derdh?!

Jo, Kurrë…! Ajo që doli u bë dhe shkoi, kaloi… nuk kthehet më… Për këtë mos jeto me të kaluarën që të vërbohesh e të humbësh, të digjesh me zjarrin e saj që s’shuhet. Ta bësh këtë do të thotë ta humbasish të tashmen dhe ta zhdukësh vullnetin. Ai që e do të kaluarën dhe i kthehet asaj është si ai i cili e bluan miellin që në esencë është i bluar, apo si ai që e sharron tallashin e drurit. Qëmoti kanë thënë qër ata që e qajnë të kaluarën se “nuk nxirren të vdekurit nga varret e tyre”, madje edhe fabulisti i ka përmendur ata që flasin me gjuhën e kafshëve se si e kanë pyetur gomarin: Përse nuk ripertypesh? Ai th: E urrej gënjeshtrën.”

Me të vërtë gabimi ynë më i madh është se harrojmë të tashmen dhe angazhohemi me të kaluarën, i prishim dhe i rrëzojmë ndertesat e bukura… Oh jo, mos e prish atë që ndeqe me plot vuajtje të renda se sikur të grumbullohen e të tubohen të gjithë njerëzit dhe xhinnët nuk do të kishin mundur t’ju kthejnë gjë nga ajo që kaloi, për shkak se ajo është e pamundur dhe e humbura s’të jep gjë. A nuk e sheh se njerëzit nuk shikojnë pas dhe as që kthehen të vështrojnë gjurmët që lanë prapa?! Era që fryen gjërat i merr përpara, e nuk i lë pas! Githashtu, edhe uji që rrjedh shkon përpara e nuk ecën pas, po nëse shohim edhe më thellë vërejmë se çdo gjë që lëviz në këtë rruzull tokësor – qoftë insekt, shtazë, kafshë, njeri, apo makinë – të gjithë ecin para e nuk shkojnë pas. Ndaj, as ti mos shko kundër rregullit të jetës, e të prishësh zakonin e saj…!

“Nuk ndodh asnjë fatkeqësi në tokë e as në trupin tuaj, e që të mos jetë në shënime (lehvi mahfudh) para se të ndodhë”. (Sure 57:22)

Ngjyra e lapsit u tha e u shterr, fletushkat e secilit u lartësuan në vendin e sigurtë, vendimi i cështjeve mori fund, dhe shënimet u caktuan.

“S’na godet asgjë tjetër, përvec asaj që na është caktuar nga Allahu”. (Sure 9:51)

Fatkeqësia që të goditi nuk ka mundur që të mos godasë, e ajo që nuk të ka goditur nuk ka mundur të të gjejë. Me të vërtetë nëse ky hadith i Muhammedit (alejhi Selam) zë vend në besimin tënd që ushqen zemra jote, ngulitet në damarët dhe shpirtin tënd, atëhere fatkeqësitë që kanë qenë të caktuara të ndodhin dhe që nuk ke mundur t’u shmangesh e t’u largohesh, shndërrohen në fatmirësi. Thotë i Dërguari i Allahut (s.a.v.s):

“Atë që Allahu ia do të mirën, e sprovon”.

Prandaj, nëse dëshiron të mbetesh robi i dashur i Allahut (xh.sh), mos e prish zemrën nëse të godet ndonjë e keqe, qëndro besimtar i paluhatur dhe durimtar i fortë përballë të këqijave. Mos u shqetëso dhe trishto së tepërmi për shkak të sëmurjes që të zuri, e për shkak të vdekjes që të mori, për pasurinë që humbe, apo për shtëpin që ta shkrumoi zjarri, sepse kështu ishte vendimi dhe caktimi i Allahut (xh.sh), që patjeter duhej të bëhej. Kjo ishte ajo që zgjodhi Allahu për ty, dhe zgjedhja i takon vetëm Atij, ne s’kemi të drejtë t’i kundërshtojmë zgjedhjet e Allahut se sado të hidhura dhe të rënda qofshin, ato janë në të mirën tonë. Megjithatë, mendja jonë është e kufizuar dhe ne s’kemi zgjuarsi t’i kuptojmë ato kur na godasin! Ti vetëm pajtohu me atë që Allahu ndau për ty, se shpërblimi do të të jepet dhe mëkatet do të të falen. U lumtë atyre që janë të palëkundur ndaj fatkeqësive dhe që pajtohen me atë që marrin nga Allahu xh.h.

“Ai (Allahu) nuk pyetet se cka punon, por ata (njerëzit) pyeten”. (Sure 21:23)

Kurrë nuk do të të qetësohet zemra e as nuk do reshtin përshpëritjet e brendshme, e as nuk do të të largohen ngacmimet e gjoksit përderisa të mos kesh besim të plotë në vendimet dhe përcaktimet e Allahut xh.h, prej orëve të lindjes e deri në momentin e fundit para shuarjes së lëvizjes tënde. Gjithcka që do të shohësh, do të prekësh, e mbi të cilën do të ecësh, të është caktuar, jeta jotë është e përmbledhur dhe e përmbyllur në librin tënd të cilit ti s’ia njef fletët dhe kapakët, libër që gjendet në vend të sigurtë mbrojtjeje, dhe që shënimet e tij përfunduan qysh para lindjës tënde. Pra mos e humb veten, e as kohën duke menduar: sikur të isha munduar do ta kisha ndaluar murin të rrëzohet dhe kroin do ta kisha ndaluar të shpërthejë e të rrjedhë, erën do ta ndaloja të fryejë, qelqin do ta mbroja që të mos thyhej…Ky tru nëse mendon rreth cështjeve të tilla s’është në rregull, dhe mendime të tilla janë trillime. E domosdoshme është që caktimi të realizohet e të bjerë mbi ne, vendimi do të zbatohet:

“E kush të dojë le të besojë, e kush të dojë le të mohojë” (Sure 18:29)

Dorëzoju caktimit të Allahut xh.h dhe gjunjëzoju vendimit të Tij, para se të të mbulojnë të ligat meradhë dhe para se të vajtosh dimbshëm. Pranoji me dëshirë nga qetësimi shpirtëror dhe nga gjerësia e zemrës para se të të kaplojë pendimi i kotë, se ato kanë për të ndodhur! Pra, nëse i ke bërë të githa përpjekjet, e ke shpenzuar energjinë dhe mundin, pastaj përsëri të goditi së cilës i ruhesh me kujdes, do të thotë se mua ajo është dashur të ndodhë, e mos thuaj: Sikur të kisha bërë keshtu e ashtu, do të ishte kështu e ashtu. por thuaj:

Ky ishte caktimi i Allahut, dhe ajo që Ai dëshiron, bëhet.

”Secili ka një anë të cilës i kthehet, ju shpejtoni nga punët e mbara” (Kur’an 6:148)

“Ai është që ju bëri sundues në tokë dhe lartësoi në shkallë më të lartë disa nga ju mbi të tjerët” (Kur’an 6:165)

“Secili grup e dinte vendin ku do të pinte ujë” (Kur’an 2:60)

Njerëzit kanë veçoritë e tyre dhe secili ndryshon nga tjetri, për nga pamja, fuqia fizike, idetë, zgjuarsia dhe profesionet.

Pejgamberi (s.a.v.s.) si simbol i shembullit të pashoq i punësoi(angazhoi) shokët e tij sipas mundësive dhe përgaditjeve të tyre, pra ‘AliZejdin për çështjet e trashëgimisë, Halidin për luftë, Hasanin ibn Thabitin për poezi, dhe Kajs ibn Thabitin për ligjërues.

Pra, rri me aftësitë tuaja dhe kryej detyrat e mos merr detyrat e të tjerëve që s’janë të përshtatshme për ty.

– A dëshiron ta shkrish veten dhe ta zhdukësh personalitetin?!

Nëse e bën këtë, ke vrarë veten.

Mos i përvetëso cilësitë e të tjerëve kur nuk janë të tuat.

Ndryshimi i cilësive dhe zgjuarsive njerëzore, ndryshimi i gjuhëve dhe ngjyrave të tyre janë fakte që argumentojnë fuqinë e Allahut (xh.sh) psh. Ebu Bekri me mëshirën dhe butësinë që kishte i bëri dobi një populli, Omeri me forcën dhe vendosshmërinë që kishte e ndihmoi popullin islam.

Të jesh i kënaqur me atë që ke është dhunti.

Merri frytet e dhuntisë tënde, rriti ato të mira, përdori në të lejuarën, ofroju diçka të mirë të tjerëve që të kenë dobi ata që s’i kanë këto të dhëna.

“Allahu nuk e obligon asnjeri përtej mundësisë së tij” (Kur’an 2:286)

Imitimi dhe përpjekja e futjes së vetes në personalitete të tjera është me të vërtetë varrosje e dhuntisë që të ka dhënë Allahu (xh.sh) është vrasje e dëshirës, fshirje e bazës së dallimit dhe karakteristikave personale ndër njerëz, të cilat i dëshiroi Allahu të jenë të tilla.

Rreth shërimit me qumësht dhe mjaltë, flet Dr Sulejman Omer në librin e tij Zbulimet shkencore moderne dhe dëshmitë e tyre ne Kur’an, duke përmendur rezultatet e këtij studimi respektivisht fjalët:

“Allahu xh. sh thotë : “Në fakt, edhe te bagëtitë ju keni shenja për të mësuar prej tyre. Ne ju japim atë që kanë në barkun e tyre prej ushqimit të përpunuar dhe gjakut: qumësht të pastër dhe të shijshëm për ata që e pinë. “ (en-Nahl, 66). 

      Pra, ky qumësht, e cila del nga sisa e bagëtive është e pastër prej baktereve dhe gjakut. FERS është ajo që mbetet pas trejtjes, dhe gjersazorrët thithin ekstrakt, i cili është shpërndarë në gjak, gjaku shkon në çdo qelizë në trup dhe kur arrin në gjëndër qumshtit në gji shëndrrohet në qumësht me dëshirë të përsosur të Zotit.

Qumështi ësht një burim i koncentruar, të cilit për shekuj me radhë i njihen një numër efektesh parandaluese e terapeutike në formën origjininale të tij si ushqim funksional. Qumështi dhe prodhimet e qumshtit janë njohur si ushqime të rëndësishme për ruajtjen e shëndëtit që nga viti 4000 p.e.s.

Këtu theksohet se konsumi i qumsht me përmbajtje të ulët yndyre nuk do ti humbasë përbërësit e vlevshëm të qumshtit . Qumështi është burimi më i rëndësishëm i kalciumit. Dr. Maurice Bucaille, në një shkrim të tij në lidhje me këtë ajet, thotë : ”Për të kuptuar kuptimin e këtij vargu përmes prizmit të shkencës duhet të dini fiziologjinë (e organeve). Substancat themelore përgjegjëse për trupin e njeriut vijnë nga procesetkimike që ndodhin në kanalin ushqimor. Këto substanca vijnë nga faktorët që janë gjetur në zorrë, dhe kur arrijnë fazën e dëshiruar në procesin kimik, kalojnë nëpër zorrët të qarkullimit të gjakut. Ky transformim bëhet në dy mënyra: mënyra e drejtpërdrejtë ndërmjet venave dhe mënyra limfatike e tërthortë, duke qenë një qarkullim. Ky proces që kullon mëlçinë, ku ndodhin disa ndryshime, ushqehet nga produktet e trejtjes përfundimisht dotë arrijnë nëprmjet rrugëve të gjakut. Gjëndrat e gjirit janë të sekretuar nga përberja e qumështit, ata janë produktet e trejtjes së ushqimeve që vijnë për to ndërmjet qarkullimit të gjakut. Gjëndrat e qumshtit janë ata që luajn një rol që është pasqyruar në transferimin substancave me origjinë nga ushqimet, ushqen gjëndrat e qumështit që prodhojnë qumësht si dhe ushqimin e çdo organit tjetër . çdo gjë që ndodh këtu fillon nga përmbajtja e zorrëve me gjak në brendësi të vetë zorrëve. Këtë njohuri ia kemi borxh kimis dhe fiziologjisë që nga koha e prejgamberit a.s . Sa i takon qarkullimit të gjakut, ajo u zbulua nga Harvey, në shekullin e 10 pas shpalljes së Kur’anit. Ajetet kur’anore të cilat tregojnë nuk na japin faktet precize për shkak të natyrës së kohës në të cilat këto informacione janë shpallur.

Ekzistenca e këtyre faktëve, si dhe të tjera pohon se Kur’ani është shpallje nga Allahu. Sa i përket mjaltës, rreth kësaj Allahu thotë:

Zoti yt e frymëzoi bletën, (duke thënë): “Nderto shtëpi në male dge në dru dhe në atë (kosheret) që kanë ngritur njerzit! Ushqehu me gjithfare lloje frutash dhe ec rrugës së Zotit tënd përulshëm!” Nga barku i tyre del lëng ngjyrash tëq ndryshme, në të cilin ka ilaç e shërim për njerzit. Vërtet që kjo është shenjë për ata qe përsiatin. “en-Nahl, 68-69”

       Mrekullia e Krijuesit, mjeshtëria e përsosur e Zotit fuqiplotë mbizotëron në çdo send, e veçanërisht në një insekt të vogël e të dobët, siç është bleta. Ajo, e frymëzuar dhe pajisur me instinkt nga Krijuesi, di të ndërtojë në mënyrë të mrekullueshme shtëpitë gjashtëkëndëshe, të mbledh nektarin nga lloj-lloj lule e bimë dhe ta shëndrrojë në mjaltë, i cili jo vetëm që është i natyrshëm, por është edhe ilaç shërues. Kurani famëmadh, pra, troket përherë në portën e mendjes njerëzore me qëllim që ta zgjojë dhe ta aktivizajë, ngase në shembullin e bletës ka “ arsye për atë popull që mendon thellë”.

Egjiptianët e vjetër kanë ditur mbi rëndësinë shëruese të mjaltit 3000 vjet para erës sonë. Edhe asirianët (2950-2050 vjet p.e.s) kanë ditur mjaft për bletarinë. Në kohën e saragonit trupat e të vdekurve i lyenin me mjaltë dhe me dyllë. Edhe në Indi dhe në Kinë kanë pasur dashuri dhe respekt për bletarinë dhe kanë ditur në mënyrë të shkëlqyeshme të përdorin mjaltin për të shëruar sëmundje të ndryshme. Në palestine bletaria ka qenë aq e zhvilluar , saqë e quanin “ Tokë në të cilën rrjedh mjalt dhe qumësht”. Udhëpërshkruesi grek Straboni (63 p.e.s.) thotë se proodhimi dhe përdorimi i mjaltit në Arabi ishte tejet i madh. Arabët, sipas tij, e quanin mjaltin si dhunti të Zotit dhe eliksir jetësor (pije shëruese, nga arabishtja el-iksir). Mjeku i njohur bullgar Dr. Stojmir Mladenov, në librin e tij Mjalti dhe shërimi me mjaltë, në mes tjerash thekson se “Muslimanët kanë qenë bletarëtë afirmuar dhe me shumicë e kanë përdorur mjaltin”. Më tutje ky mjek thotë: “Edhe Kur’ani bën fjalë për vetitë shëruese të mjaltit.” Vetë Muhammedi a.s. i këshillonte të sëmurët me këto fjalë: “Hani mjaltë se nga ai keni shërim.”

Ky insekt i vogël, pra, siç është vlerësuar në vargun Kur’anor, punon dhe vepron i frymëzuar nga Krijuesi Gjithëfuqishëm. Bleta duhet të përshkorojë 360-460 mijë km për të bërë 1 kg mjaltë. Kjo rrugë është 11 herë më e gjatë se gjatësia e ekuatorit të ruzlullit tokësor. Mrekulli të veçantë paraqesin prizmat gjashtë këndëshe të hojëzave (një matematikë e lartë), për të cilat Xhelaluddin Rumi kishte thënë: “Nëse në planetët e tjerë dotë kishte njerëz më të përparuar, më të ngritur, ne do të krenoheshim me hojëzat e bletës.” Lexuesi i Kuranit fisnik mund të jetë mahnitur kur ka parë që kaptina e 16-të e tij, en-Nahl (Bleta), është emërtuar sipas emrit të një krijese kaq të vogël. Në gjuhën shkencore të gjitha bletët i përkasin familjes Apis. Bleta komunikon me bletët tjera me anë të një gjuhe të veçantë të ashtuquajtur “vallëzuese”. Për të shkenctarët mendojnë se është një gjuhë e komplikuar dhe e zhvilluar. Shkencëtari Karl von Frish, i Universitetit të Munihut në Gjermani, në vitin 1940 e zbuloi i pari domethënien e vallëzimit të bletëve. Sapo e zbuluan burimin e ushqimit, bleta kthehet në fole dhe nëpër mjet tingujve dhe gjuhës së saj “vallëzuese” u treguan vendndodhjen e ushqimit të sapo zbuluar. Tingujt që lëshojnë me krahët e tyre janë gjithashtu një pjesë thelbësore e gjuhës “vallëzuese” të bletëve. Saktësia e fjalive të Kur’anit famëmadh lidhur me këtë fenomen shkencor shpaloset në kaptinë e 16-të versetit 68, ku thuhet:

“ Zoti yt i dha instinkt bletës: “Ndërto shtëpi nëpër kodra (male), nëpër drunj (pemë) dhe nëpër kulmet që ata (njerzit) i ndërtojnë.”

Në versetin e cituar Allahu Fuqiplotë e urdhëron bletën të zgjedhë një vendbanim, qoft në kodër, qoft në pemë apo në vendet tjera që i ka ndërtuar njeriu. Në gjuhën arabe, folja ka një formë specifike. Ajo është në mënyrë urdhëroredhe në këtë kontekst është e njëjtë për të dy gjinitë: për gjininë mashkullore dhe për atë femërore. Në Kur’anin fisnik urdhëroi “shko dhe zgjidh” i është dhënë bletës në gjininë femërore. Kjo në të vërtetë është për t’u habitur, sepse vetëm bleta femër gjen një shtëpi të re. Mbretëresha dhe puntorët janë zemra e folesë, ndërsa meshkujt jetojnë të veçuar vetëm për t’u çiftuar me mbratëreshën.

Sipas zbulimeve shkencore, bleta është shumë më e zgjuar se superkompjuterët e sotëm me fuqi të mëdha. Truri i bletës mund ti kryej 10 trilion veprime për një sekond. Siç u tha më lart, ato kanë aftësi të përkryer të të fluturojnë në lartësi të mëdha drejt burimeve të nektarit dhe pastaj të kthehen në zgjua dhe t’u tregojnë bletëve tjera ku ndodhen ato burime. Ato përgatitin ushqim të veçantë, që njihet me emrin “xhelatinë mbretërore”dhe bukë blete (pite dylli) për të vegjlit e tyre. Ato i mbrojnë foletë e tyre duke larguar dhe zmbrapsuar armikun.

– Që përmban 14-20% ujë, sheqer (fruktozë), dekstrinë, materie azotike, mikroelemente, enzime (invertaza, dijetaza, oksideza, feroksideza) dhe vitamina. Sipas hulmtimeve shkencore-biokimike, të bëra në 39 lloje të mjaltit, është vërtetuar se mjalti përmban elemente të domosdoshme për organizmin. Elementet që përmban mjalti varen nga llojet e luleve dhe nga përbërja minerale e tokës në rajonin ku bletët thithin nektarin.

Shkeputur nga libri: KUR`ANI, FARMACIA DHE TRAJTIMI I SËMUNDJEVE”

Falenderimi i takon Allahut [subhanehu ue teala], paqja dhe meshira e Allahut qofshin mbi te Derguarin e fundit, Muhamedin [sal-la llahu alejhi ue selem], mbi familjen e tij, mbi shoket e tij dhe mbi ata qe pasojne rrugen e tij.
Perparimi teknologjik dhe jeta moderne me :bukurite: e saj, mashtruan shume njerez te cilet lumturine dhe deshperimin e tyre e lidhnin me aspektet e jetes moderne duke harruar detyren madheshtore per te cilen jane krijuar, ta adhurojne Allahun [subhanehu ue teala], i Cili ne Librin e Tij te Shenjte thote: “Une nuk i krijova njerezit dhe xhinet per tjeter pos qe te me adhurojne” .
Sprovat te cilat Allahu [subhanehu ue teala] i ka krijuar me urtesine e tij, kane qellimin e perkujtimit per roberit e Allahut qe ata te fillojne rrugen e kthimit dhe pendimit : ” …, e Ne ne shenje sprove ju sprovojme me veshtiresi dhe kenaqesi, dhe ju ktheheni te Ne.”

Kerkimi i sherimit ne menyre te lejuar (hallall) eshte pjese e dinit Islam te cilin Allahu [subhanehu ue teala], e ka lejuar me meshiren e Tij. I Derguari i Allahut [salallahu alejhi ue selem], ka thene: Mjekohuni sepse Allahu per cdo semundje ka zbritur edhe ilacin e saj, pervec pleqerise!”

Ne kete kohe njerezit mbeshteten me shume ne mjekimin esencial dhe konvencional duke perdorur barna te ndryshme sintetike i cili per hir te se vertets nuk mund te jete kurre kontestues, por gabimi qendron aty qe jemi duke lene menjane teresisht mjekesine alternative, qe bazohet ne barna me prejardhje bimore kryesisht dhe kerkimi i sherimit duke bere rukje qe dmth. lexim i pjeseve te posacme te Kuranit me qellim afrimin tek Zoti dhe kerkimin sherrim dhe rrugedalje nga veshtiresite a semundjet. Islami na meson gjithemone qe te jemi mesatar, e qe ne kete ceshtje i bie qe ashtu sikur qe mbeshtetmi tek metodat klasike medicinale ashtu edhe mos te leme menjane sherimin shpirterore qe joralle eshte dhe determinuesi themelor i cdo semundjeje apo cregullimi. Sipas studimeve me te fundit mbi 90 perqind e semundjeve si shkaktar te parine e kane stresin dhe fakti i dyte eshte se depresioni dhe cregulliemt nervore do jene vrasesi me i madh i njerzimit duke filluar qe nga 2030 e me tej. Kjo deshmon qarte se jeta dinamike dhe plot stres, puna dhe rrethanate ejetes plot ankth dhe pasiguri shtojne me shume se kurre nevojen tone qe ti kthehemi Krijuesit, ti mbeshtetemi Atij dhe te kerkojme falje dhe ndihme nga Furnizuesi dhe Meshiruei Yne i Urte. Pejngamberi savs. kur e kafshoi akrepi, e mbyti ate me nallana, e coptoi duke vendosur pjeset e tij ne plagen dhe me uje te kripur lante plagen duke lexuar ne te njeten kohe edhe kaptinat El-Felek dhe En-Nas.

Nga semundjet dhe simptomat qe shfaqen si rezultat i veprave djallzore si magjia msyshi apo ograku, jane depresioni, ankthi i tepruar, pagjumesia, anoreksia, apatia, keputja e trupit(sidomos tek pjesa e poshtme e kembeve), kokedhembjet, problemet me lukthin, endrrat shqetesuese si dhe britmat ne gjume, kercitja e dhembeve ne gjume apo zgjimi i shpeshte gjate nates, shtrengimi i kraherorit, shfaqja e mendimeve te erreta qe kurre me pare sjane shfaqur, pesimizmi eksterm apo dhe hiper-reaktiviteti.
Qysh nga koha e Sulejmanit alejhis salatu ve selam e deri ne Diten e Mahsherit, njerezit do ndeshen me keto vepra shejtanore, andaj njerezit e sidomos besimtaret e drejte duhet te jene gjithemone te kujdesshem ne kete ceshtje dhe te rruhen me sa te munden qe djajte mos tju afrohen, dhe nese i kaplon ndonje e keqe mos te dorezohen kurre se sihri dhe magjia kane kapluar edhe Profetin a.s. qe dmth ne skemi pse te ndihemi me imune. Jorastesisht dy suret e fundit kane zbritur mu per ate qellim anadaj dhe ne separi duhet te mesojme se preventiva eshte ilaci me i mire. Por edhe nese njeriun e godet nej e ekeqe e ketij lloji, duhet ta dije qe sherimin mund ta gjeje vetem se tek Allahu dhe me metodat qe Ai i ka lejuar. Shume njerez mashtrohen duke kerkuar ndihme tek fallxhore e sihirbaze qe ne te vertete vetem se e veshtiresojne gjendjen e ture pasi i shkelin urdhrat dhe dispozitat e Krijuesit. Mjekimi me rukje nuk eshte i vecante per semundjet qe kane te bejne me renien mesysh, sihrin apo ngacmimn e xhineve, pasi me kete lloj mjekimi , me lejen e Allahut [subhanehu ue teala], eshte i dobishem per cdo semundje. Kete e vertetojne ajetet ne vazhdim : ” Ne te shpallem Kuranin qe eshte sherim dhe meshire per besimtaret”

Shume njerez pasi qe jane sheruar me ane te barnave ose operacioneve gabohen nese mendojne qe rukja se ka bere te sajen. As sherimi jo i plote nuk eshte argument per mos ndikimin e rukjes. Nga celsat e suksesit te sherimit me rukje jane padyshim bindja se leximi i ajeteve te Kuranit jane vetem se mjet per tu afruar me Krijuesin dhe se vetem tek Ai eshte sherimi dhe se vetem Ai te sheron. Dhe e dyta duhet patur durim dhe mos te nxitohet ne kerkimin e rezultatetve te menjehershme, pasi cdo rast eshet specifik dhe kohezgjatja e kesaj terapie shpirterore mund te zgjase deri dhe ne 3 muaj. por ajo mund te kete dhe efekt instant. Pra ajo cka ka rendesi eshte qe rukja te behet me ajete te Kuranit dhe lutje qe ka bere dhe i Derguari a.s. dhe asesi mos te mashtrohemi qe te shkojme tek nejrez te dyshmite qe nuk lexojne Kuran, shkruajne hajmali, ju kerkojne emrin e prindit apo ndonje veshej tuajen, apo edhe prerjene kurbanit ne emer tjeter pos Allahut, apo edhe ecjen ne per vare apo zhveshjen e trupit. Rukjen duhet ta beje nje dijetare apo Imam i pergaditur dhe pastaj permes nje programi te posacem pacienti duhet te ndihmoje veten duke ia lexuar vetes disa ajete te posacme apo nese nuk dij arabisht ti degjoje ato ne audio dhe ta shtoje dhikrin e tju largohet mekateve, te falet me xhemat dhe ti largohet muzikes, pornografise dhe kurverise, alkoolit, kamates, mosfaljes se namazit apo cdo mekati tjeter qe ia lehteson punene shejtanit te mallkuar qe ta demtoje njeriun. Largimi nga mekatet eshte esencial pasi ato jane nga shkaqet kryesore qe i hapet rruge djajve dhe i mbyllen rruget ardhjes se meshires se Krijuesit tek krijesat.

Disa nga shkaqet e semundjeve jane :

1. Mospermendja e Allahut, [subhanehu ue teala] dhe moskujdesi ndaj mrojtjes nga semundjet me Kuran dhe Sunnet.
2. Perhapja e zilise, magjise dhe msyshit ne eprmasa shume te gjera( realiet i pakontestueshem ne Dibren tone, Allahu na rruajte)
3. Zullumi qe njeriu ia ebn xhinit ne vendbanimet e tyre si per shembull derdhja e ujit vale pa e e permendur emrin e Allahut dhe kryerja e nevojes se vogel neper gropa te ndryshme.
4. Frika e madhe dhe e papritur, hidherimi i madh dhe i zgjatur dhe gezimi i tepruar (analizoni vetem se sa vuajne nga shqetsimet emocionale njerezit e moshes 45-50 te grate dhe 50-55 te burrat. qe perkon me periudhen e luhatjes se madhe te hormoneve qe rezulton me ndryshim disponimi dhe aty “piqen” kushtet qe djajte te ngacmojne dhe te fusin cytje(vesvese) ne nejriun dhe ti shkaktojne atij telashe dhe probleme qe kurre si ka perjetuar.
5. Krijimi i kushteve te volitshme per pranine e shejtaneve me veprime qe pengojne hyrjen edhe pranine e melekeve, si per shembull: qente, statujat she fotografite e pikturuara, muzika haram, lakuriqesia, mosleximi i Kuranit dhe mosfalja e namazit.
6. Zhveshja e plote pa e permendur emrin e Allahut, [subhanehu ue teala]. i Derguari i Allahut [salallahu alejhi ue selem] ka thene: ” Perdja mes pjeseve te turpshme te trupit te birit te Ademit dhe shikimit te xhineve , eshte leximi i Bismil-lahit gjate cdo zhveshjeje te rrobave.
7. Mosfalja e namazit nafile ne shtepi dhe mos kujdesi ndaj lutjeve qe largojen djajte dhe afrojne engjujt.

– Si pengesa ne sherim hyjne
1. Nxitimi ne kerkimine sherimit
2. Perdorimi i rukjes si eksperiment duke mos qene i bindur ne efektet e saj.
3 Shkuarja te fallxhoret dhe magjistaret qe ndooshta disa nga simptomat e semundjes i largojne me magji dhe siher.
4. Nderprerja e pendimit dhe lutjeve ditore per situata te ndryshme. Allahu [subhanehu ue teala] thote: E kur njeriun e godet ndonje dem, ai na luette qofte shtrire, ulur ose ne kembe, e kur NE ia largpojme te keqen atij, ai vazhdon sikurse te mos na ishte lutur fare per demin qe e pat goditur. Keshtu krimineleve u duket mire ajo qe veprojne. ”

Nga llojet e sihrit, mund te vecojme ate sihr qe behet per te ndare burrin me gruan, sihri per abortim, sihri qe shkakton semundje trupore te njeriu, sihri qe e ben njeriun e xhindosur te sheh iluzione dhe te humb kontrollin mbi veten, sihri i impotences, apo sihri i urrejtjes mes dy njerezve, sihri per tersllek, sihri qe shkakton apatine apo edhe sa lloje tjera qe kesaj vepre te ndyre qe Allahu e ka ndaluar dhe vepruesin e ketij mekati e ka bere te obligueshem qe te vritet. Per cdo lloj sihri apo per msysh a ograk ka terapi te posacme dhe ajete e lutje te posacme.

Allahu na largofte nga veprat shejtanore, na rruajte nga shejtaniu i mallkuar, ushtria e tij dhe vesveset e tij dhe te na mundesoje qe ta praktikojme Islamin paster, qete dhe te lire nga keto telashe dhe sprova te renda dhe te padeshiruara. .

Allahu na forcofte imanin, na perforcofte ne udhezimine tij dhe na ndricofte mendjet e na begatofte me te mirat e Tij te pafundme!

Amin

Para se të bëjmë një qasje rreth temës së caktuar, pikë së pari do të kisha dashur që ta përcaktoj termin rini ose adoleshencë. Në psikologjinë e zhvillimit rinia–adoleshenca trajtohen si fazat më vendimtare në përfitimin e qëndrimeve, shprehive, sjelljeve ose trajtimit shoqëror. Rini: do të thotë periudhë në të cilën individi përjeton ndryshimetmë totale të jetës së tij në çdo aspekt, duke filluar nga ndryshimet trupore-fizike deri te ndryshimet ose zhvillimet e tij sociale, emocionale, personale, seksuale dhe mendore.Nga këto ndryshime disa psikologë rininë e emërtojnë edhe si “lindje e përsëritshme”.

Rinia është periudhë në të cilën i riu përjeton sfidat më të mëdha si rezultat i ndjenjave seksuale. E gjithë kjo vjen nga vetë faza kohore e cila karakterizohet me ndjenjën për pavarësim, fitimin e një personaliteti dhe një egoje identike të tij. Këtu i riu duke formuar personalitetin e këtillë çdo gjë që i ofrohet nga jashtë ose prindërit e tij,trajtohet si jo e dobishme për të, si rezultat i kësaj është “mendimi kritik” i tij i cili e arrin kulmin e vet në këtë fazë.Arsyet që një i ri nuk i pranon të ofruarat nga jashtë janë paraqitja e dukurive vijuese:të qenët i lirë, të qenët kritik, zënia e një vendi domethënës në shoqëri, krijimi i një identiteti të shëndoshë dhe veçimi i tij nga të tjerët. Njëkohësisht me paraqitjen e nevojave të këtilla në periudhën rinore me mungesë të edukatës fetare e morale paraqiten probleme psikologjike të atilla ku i riu fillon të mendojë kinse jeta nuk ka kurrfarë domethënie, se jetesa e tij është e palogjikshme; ndaj këtyre në mungesë të edukatës dhe arsimimit të përshtatshëm paraqiten edhe probleme psikologjike me karakter shoqëror, duke e trajtuar veten të padobishëm për shoqërinë ose si individ që nuk mund ta zërë vendin e duhur në rrethin ku jeton.

Automatikisht gjendjet psikike të këtilla tek i riu bëhen shkas i streseve të ndryshme,ankthit, izolimit, konsumimit të mjeteve narkotike ose dhënies pas prostitucionit,alkoolizmit, bile edhe dukurive siç është vetëvrasja etj…

Krejt këto janë rezultat i ideologjive të ndryshme të futura në programet arsimore. Një ndër to është DARVINIZMI me të cilin Ç. Darvini u bë “profet“ i ateizmit e darvinizmi u shpall PAFEJA më e përhapur e shek. XIX dhe XX. Siç duket Darvini me teorinë e tij “për luftën për jetë” na bindi se nuk jemi njerëz, porse kafshë; me të vërtetë ai pohonte si kafshë të përkryera, por prapëseprapë kafshë, por kafshët në qëndrimin ndaj së mirës dhe së keqes, janë të privuara nga ligjet etiko-morale.

Teoriae evolucionit në mënyrë të duhur nuk mund të sqarojë as fazën e parë të besimit fetar të njerëzve si dhe as në fazën e qytetërimeve moderne nuk mund ta bëjë dot atë…p.sh. pse sot kur pozita socio-ekonomike e njerëzve është shumë më e mirë, gjendja psikologjike është shumë më e pakënaqshme?! Pse numri i vetëvrasjeve ose sëmundjeve psikike është në rritje proporcionale me rritjen e nivelit të të ardhuravedhe arsimimit?! Ose pse ka humanizëm më tepër në fillim se sa në fund të njerëzimit?!Krejt këto duhet të jenë fakte të cilat paraqesin nevojën e shembjes së ideologjive siç ishin, ajo e Marksit, Niçes, Frojdit etj.

Marksi pohonte se fenë e kanë themeluar të fortit (të pasurit) që të sundojnë me të dobëtit, ose Niçeja pohonte të kundërtën e saj.Në anën tjetër “revolucioni seksual” i viteve 50-60, i cili kryesisht lidhet me teorinë e psikanalizës, themeluesi i së cilës është Frojdi dhe pasuesit e tij (Jungu, Adleri), solli dukuri jashtëzakonisht të rënda për ligjet dhe normat morale. Liritë e këtilla totale me të madhe kapluan perëndimin, por deshëm apo s’deshëm demonizimi i kthetrave të këtilla kaploi edhe nën qiellin tonë. Shkakun e paraqitjeve të fenomeneve të këtilla nuk dimë se kujt t`ia veshim, a thua progresi ekonomik i kalimit prej ekonomisë agrare në atë industriale ishte më meritori, ose atë e bënë migracionet fshat-qytet. A mos vallë rezultati i gjendjes se këtillë ishte “harrimi i Zotit” apo dëshira për një liri totale e cila edhe u vërtetua si e gabuar në thelb.Cilido nga këta që të jetë shkaku i këtij degjenerimi etiko-moral, prostitucioni arriti edhe në oborret dhe shtëpitë muslimane shqiptare, në atë mënyrë që shkatërroi institucionin familje, i solli të rejat muslimane shqiptare në tavolinat gjinekologjike,solli rininë buzë një gremine të sëmundjeve venerike dhe psikike. U rrëzua perdja e turpit dhe respektit që ishte veçoria më e dalluese e kësaj popullate fisnike dhe bujare.Me siguri që kësisoj ndyrësirash kjo popullatë nuk i ka mirëpritur, mirëpo këto fëlliqësira janë bërë realitet në shoqërinë tonë. Koha në të cilën jetojmë është e atillë që bile edhe një takim spontan i dy të rinjve mund të krijojë marrëdhënie të tilla për të cilat nesër individi që do të vuajë është e reja e jo i riu?!

Arsyeja e vetme është edukimi dhe këshillimi i dobët dhe i pamjaftueshëm i breznive të reja.Se nesër kur të ndodhë, personi që do të shkruajë letra për këshillim do të jetë ajo?! Ai për arsye të një amoraliteti të shkurtër nuk do të jetë në gjendje të kuptojë hidhëtinë e abortit ose vetëvrasjes. Ai nuk do të jetë nga ata që do t’u sjellë prindërve fëmijën paprind në shtëpi, e as që do të vrapojë nëpër dyer të lloj-lloj organizatave për ndihmë!

Ne me siguri që do të kishim dëshiruar që e gjithë kjo të jetë çështje e vendeve larg nesh, gjithashtu do të kishim dashur që të gjitha këto sëmundje venerike e psikike si rezultat i marrëdhënieve të këtilla amorale të jenë vetëm temë e enciklopedive shëndetësore ose vetëm brengë e mjekëve tanë. Por ky është një realitet i pamohueshëm me të cilin duhet ballafaquar dhe ngjallur inkurajimi ynë në zgjidhjen eproblemeve të këtilla mes gjeneratës së re. 

Revolucioni seksual (epshor) në bllokun socialist ideologjikisht nxitej në popullatë,ndërsa në perëndim ai ishte rezultat i një shoqërie të zhveshur nga vlerat morale, ku çdo qëndrim është hobi e çdo hobi qëndrim, ose atje ku kërkesat e homoseksualëve dhe femrave lesbike trajtohen të njëjta me kërkesat e aktivistëve fetarë.Duhet të pohojmë se Islami është fe që pranon ndjenjën seksuale (epshore) të individit e assesi nuk lyp prej tij ta zhdukë këtë ndjenjë, ashtu siç e bën priftërizmi, por edhe nuk lejon atë që bënë ideologjitë ateiste, liri totale pa kurrfarë norme morale dhe etike,ku personi në fillim u jepet epsheve, e pastaj epshi bëhet zot i tij, ashtu siç e quan Kur’ani fisnik ku thotë: “A e ke parë ti (Muhammed) atë duke e ditur, epshin e vet e respekton si zot të vetin” (El-Xhathije:23).

Mu për këtë Islami është përcaktuar për një rrugë të mesme: e pranon epshin dhe ndjenjën për të, por në të njëjtën kohë ofron edhe mundësinë e edukimit dhe kontrollimit të tij. Prej të riut sot nuk kërkohet ta shkatërrojë këtë ndjenjë, por islami dëshiron që me vullnet dhe vetëdije të përkryer ta kontrollojë këtë ndjenjë, ashtu siç bëri i riu, Jusufi a.s. shembulli i vetëm i një bukurie fizike dhe morale për të gjithë të rinjtë dhe të rejat muslimane.

Kur`ani Famëlartë për Jusufin a.s. flet kështu:“E ajo në shtëpinë e së cilës ishte Jusufi i bëri lajka atij dhe ia mbylli dyert e i tha:”Eja!” Ai (Jusufi) tha: “All-llahu më ruajttë, ai zotëria im, më nderoi me vendosje të mirë (si mund t’i bëj hile në familje). S`ka dyshim se tradhtarët nuk kanë sukses”.“Ajo e mësyni atë qëllimisht, e atij do t’i shkonte mendja ndaj saj, sikur të mos i paraqitej argumenti nga Zoti i tij. Ashtu (e bëmë të vendosur) që ta largojmë nga ai të keqen dhe të ndytën. Vërtet ai ishte nga robërit tanë të zgjedhur”. (Jusuf:23-24)

Nga mendimet e shumicës së psikologëve vijmë në përfundimin se periudha e adoleshencës, ose rinisë së mëvonshme është jashtëzakonisht plot me përplasje të ndryshme të natyrës shpirtërore ose psikike. Një ndër ato anomali psikike është“depresioni rinor” i cili si i tillë bëhet shkas për paraqitjen e një shkatërrimi,pesimizmi dhe mossigurie emocionale; depresioni si i tillë është shqetësim i gjendjes shpirtërore i cili shkakton ngadalësimin konstant në të menduarit dhe sjelljet.Depresioni në moshën rinore, ndonjëherë është me interval kohor të shkurtër dhe i lidhur me disa gjendje të përcaktuara të jetës së individit. Në depresionet rinore me intervale të shkurtra kohore, i riu është i zymtë, mendon se nuk e kuptojnë të tjerët, por sido qoftë ai vazhdon me jetën e përditshme. Ndërsa në depresionet e vërteta i riu veten e percepton si të pavlefshëm, e fajëson veten, ndjehet i pashpresë, mendon vetëvrasjen dhe paraqiten shenja te hidhërimit dhe inatit. Dhe nëse kjo gjendje vazhdon më tepër se 15 ditë e ndërkohë vjen deri te humbja e oreksit, kaplimi i pagjumësisë, humbja e peshës faktikisht kuptohet se individi është në depresion të vërtetë.Sa i përket frustracionit, si një ndër shqetësimet psikologjike, ai ndodh kur një person pengohet në arritjen e një qëllimi. Frustracionin e shkaktojnë vonesat, shqetësimet e përditshme, mungesa e burimeve për arritjen e ndonjë qëllimi të caktuar, humbjet e ndryshme dhe dështimet. Ankthi mund të përshkruhet si një ndjenjë e vagët e pakëndshme frike, mërzie dhe shqetësimi për të ardhmen. Përgjithësisht personi nuk ka ide të qartë për shkakun real të ankthit. Shpesh ai tenton t’i shmangë mendimet e tij për frikën përderisa ato duket se e intensifikojnë atë. Ankthi është shpesh një reagim i përgjithshëm emocional ndaj stresit. Ai është një frikë e shkaktuar prej kërkesave që i vihen para njeriut, kur ai nuk e di se çka janë aktualisht këto kërkesa.

Ndërsa si problem i fundit i rinisë, por edhe më i rëndësishmi, konsiderohet konsumimi. Konsumimi është mbarimi i rezervave tona fizike dhe mendore. Ai ndodh kur sasia e energjisë që del prej trupit tonë është më e madhe sesa sasia e energjisë që pranohet në trup. Simptomat e konsumimit janë:Rraskapitja: personi ndjehet i lodhur dhe i pamundur.Veçimi: personi shpesh përdor veçimin si një mjet mbrojtësMërzia: personi fillon të vërë në dyshim vlerat e aktiviteteve dhe miqësive; ai fillon tëmërzitet me jetën.Padurimi: personi bëhet përherë e më i padurueshëm dhe irritohet me njerëzit e tjerë.Omnipotenca: personi ndjen se asnjë tjetër nuk mund ta bëjë këtë që e bëj unë, është e zakonshme në viktimat e konsumimit.Pavlefshmëria: personi ndjen se njerëzit e tjerë nuk ia vlerësojnë punën dhe përpjekjet e tij të mëdha.Është fakt se jetojmë në një kohë në të cilën fillimi i konsumimit të alkoolit dhe narkotikëve të ndryshëm, vazhdimisht zvogëlohet në moshë e në veçanti alkooli troket me të madhe në dyert e shkollave të mesme. I pamohueshëm është fakti se konsumimii alkoolit dhe narkotikëve është ngushtë i lidhur me ekseset moralo-epshore.Lidhshmëria që është në mes këtyre dy anomalive shoqërore vjen në mënyra të ndryshme p.sh. kemi raste kur vajzat e reja përmes konsumimit të narkotikëve dhe alkoolit detyrohen në marrëdhënie të palejueshme, gjegjësisht prostitucion. Gjithashtu ka edhe raste të kundërta ku për të siguruar drogën vajza të reja detyrohen në prostitucion. Këto janë fakte të gjalla për shëmtinë e konsumimeve të ndryshme.Përdorimi i herëpashershëm i këtyre narkotikëve individin e çon deri te krimet e ndryshme të cilat paraqiten si rezultat i po atij konsumimi; dhe që dalëngadalë njeriune bën të varur e më pas e përgatit drejt humnerës së vetëvrasjes ose shkatërrimitshoqëror. Sa u përket shkaqeve psikologjike të varshmërisë ndaj narkotikëve dhe alkoolit, social-psikologët i paraqesin disa nga më të rëndësishmit e tyre: Alkooli shpejt i mund edhe të fuqishmit edhe të pasurit dhe i kthen ata në bisha të tërbuara, që me fytyrat e ndezura dhe me sytë e kërcyer jashtë, hedhin mallkime dhe sharje përreth duke ofenduar armiq imagjinarë. Gjëja më e shëmtuar në krijimin është një pijanec,një qenie e pështirë, pamja e të cilit e bën secilin nga njerëzit ta ndjejë veten keq që ipërket të njëjtës qenie të gjallë.Të varurit prej narkotikëve të ndryshëm, pikë së pari janë individë me vetëbesim të dobët, me personalitet të thyer të cilët gjithmonë ikin nga realitetet e jetës. Individë të tillë gjithmonë shkaqet e dështimit në jetën e tyre i lypin jashtë vetes dhe asnjëherë nuk ballafaqohen me realitetin vetjak. Si faktor i tretë përmendet perceptimi i vetes sitë pavlefshëm; dhe se kjo bëhet shkas i afrimit të këtij individi me personalitet të dobët drejt alkoolit ose drogës.

Ndër të tjerët janë dhe personat të cilët nuk kanë arritur kënaqësi emocionale prindërore. Keqtrajtimi, injorimi i fëmijës nga ana e prindërve ose mungesa e përjetimit të respektit dhe tolerancës mund të rezultojë në varshmërindaj drogës dhe alkoolit. Si faktor i pestë përmendet përpjekja për vetëkënaqësi ku individit i errësohet jeta dhe ndriçimin e saj e gjen në drogë ose alkool. Dhe si shkas i fundit përmendet rrethi i shokëve me shprehi të ndyra.

Dihet mirë se ndikimet mes moshatarëve dhe shokëve janë të pakontestueshme. Dhe mu për këtë është shumë me rëndësi për individin se në çfarë rrethi dhe vendi do ta formojë grupin shoqëror të tij.Është e qartë që Kur`ani luftën më të madhe e hap mu ndaj këtyre anomalive të ndyra që shkatërrojnë shoqërinë, ku thotë:“O ju që besuat, s’ka dyshim se vera, bixhozi, idhujt dhe hedhja e shigjetës (për fall)janë vepra të ndyta nga shejtani. Pra largohuni prej tyre që të jeni të shpëtuar”.(El-Maide:90)Këtu shihet se luftën që u hap Kur’ani anomalive të këtilla është luftë e pamëshirshmedhe me karakter human. Nga vetë arsyeja se: derisa Kur’ani rreptësisht e ndalon çdolloj konsumimi dehës, sot e tërë bota vjell gjak prej tyre.Kur`ani parandalon çdo afrim që çon në zina – sot e tërë bota vuan prej prostitucionit,edhe atë më e keqja është se pa dallim gjinish.

Që të gjitha këto rekomandime duhet që ne të gjithëve si popullatë muslimane shqiptare të na nxitë dhe inkurajojë në luftën për parandalimin e këtyre anomalive të cilat, mos dhëntë Allahu, mund të na shkatërrojnë në tërësi. Përpjekja ose hapat që duhen ndërmarrë në këtë aspekt duhet të jenë të tipave: organizatash mbrojtëse,kulturore, sportive që sadopak të ndikojnë në shmangien e tyre në shoqërinë tonë.Njeriu me fuqinë e egoizmit të vet bashkëkohor nuk prish vetëm rregullin në natyrëpor shkatërron edhe ekuilibrin brenda karakterit të tij personal. Nëse dikur njeriu i është frikësuar natyrës, sot natyra i frikësohet njeriut. Nëse deri dje njeriu u gëzoheja rritjeve teknologjike, sot ai përparim po e shqetëson. Nëse njeriu dëshiron të privohet nga shprehitë e vjetra etiko-morale, SIDA (AIDS) i tërheq vërejtjen se do ta paguajë shtrenjtë thyerjen dhe mosrespektimin e normave etiko-morale.

Dr. Musa Musai

الفَاتِحَة

بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَـٰنِ ٱلرَّحِيمِ

ٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِ رَبِّ ٱلۡعَـٰلَمِينَ ( ١ ) ٱلرَّحۡمَـٰنِ ٱلرَّحِيمِ ( ٢ ) مَـٰلِكِ يَوۡمِ ٱلدِّينِ ( ٣ ) إِيَّاكَ نَعۡبُدُ وَإِيَّاكَ نَسۡتَعِينُ ( ٤ ) ٱهۡدِنَا ٱلصِّرَٲطَ ٱلۡمُسۡتَقِيمَ ( ٥ ) صِرَٲطَ ٱلَّذِينَ أَنۡعَمۡتَ عَلَيۡهِمۡ ( ٦ ) غَيۡرِ ٱلۡمَغۡضُوبِ عَلَيۡهِمۡ وَلَا ٱلضَّآلِّينَ ( ٧

البَقَرَة

بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَـٰنِ ٱلرَّحِيمِ

الٓمٓ ( ١ ) ذَٲلِكَ ٱلۡڪِتَـٰبُ لَا رَيۡبَ‌ۛ فِيهِ‌ۛ هُدً۬ى لِّلۡمُتَّقِينَ ( ٢ ) ٱلَّذِينَ يُؤۡمِنُونَ بِٱلۡغَيۡبِ وَيُقِيمُونَ ٱلصَّلَوٰةَ وَمِمَّا رَزَقۡنَـٰهُمۡ يُنفِقُونَ ( ٣ ) وَٱلَّذِينَ يُؤۡمِنُونَ بِمَآ أُنزِلَ إِلَيۡكَ وَمَآ أُنزِلَ مِن قَبۡلِكَ وَبِٱلۡأَخِرَةِ هُمۡ يُوقِنُونَ ( ٤ ) أُوْلَـٰٓٮِٕكَ عَلَىٰ هُدً۬ى مِّن رَّبِّهِمۡ‌ۖ وَأُوْلَـٰٓٮِٕكَ هُمُ ٱلۡمُفۡلِحُونَ ( ٥

وَٱتَّبَعُواْ مَا تَتۡلُواْ ٱلشَّيَـٰطِينُ عَلَىٰ مُلۡكِ سُلَيۡمَـٰنَ‌ۖ وَمَا ڪَفَرَ سُلَيۡمَـٰنُ وَلَـٰكِنَّ ٱلشَّيَـٰطِينَ كَفَرُواْ يُعَلِّمُونَ ٱلنَّاسَ ٱلسِّحۡرَ وَمَآ أُنزِلَ عَلَى ٱلۡمَلَڪَيۡنِ بِبَابِلَ هَـٰرُوتَ وَمَـٰرُوتَ‌ۚ وَمَا يُعَلِّمَانِ مِنۡ أَحَدٍ حَتَّىٰ يَقُولَآ إِنَّمَا نَحۡنُ فِتۡنَةٌ۬ فَلَا تَكۡفُرۡ‌ۖ فَيَتَعَلَّمُونَ مِنۡهُمَا مَا يُفَرِّقُونَ بِهِۦ بَيۡنَ ٱلۡمَرۡءِ وَزَوۡجِهِۦ‌ۚ وَمَا هُم بِضَآرِّينَ بِهِۦ مِنۡ أَحَدٍ إِلَّا بِإِذۡنِ ٱللَّهِ‌ۚ وَيَتَعَلَّمُونَ مَا يَضُرُّهُمۡ وَلَا يَنفَعُهُمۡ‌ۚ وَلَقَدۡ عَلِمُواْ لَمَنِ ٱشۡتَرَٮٰهُ مَا لَهُ ۥ فِى ٱلۡأَخِرَةِ مِنۡ خَلَـٰقٍ۬‌ۚ وَلَبِئۡسَ مَا شَرَوۡاْ بِهِۦۤ أَنفُسَهُمۡ‌ۚ لَوۡ ڪَانُواْ يَعۡلَمُونَ ( ١٠٢ ) وَإِلَـٰهُكُمۡ إِلَـٰهٌ۬ وَٲحِدٌ۬‌ۖ لَّآ إِلَـٰهَ إِلَّا هُوَ ٱلرَّحۡمَـٰنُ ٱلرَّحِيمُ ( ١٦٣ ) إِنَّ فِى خَلۡقِ ٱلسَّمَـٰوَٲتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَٱخۡتِلَـٰفِ ٱلَّيۡلِ وَٱلنَّهَارِ وَٱلۡفُلۡكِ ٱلَّتِى تَجۡرِى فِى ٱلۡبَحۡرِ بِمَا يَنفَعُ ٱلنَّاسَ وَمَآ أَنزَلَ ٱللَّهُ مِنَ ٱلسَّمَآءِ مِن مَّآءٍ۬ فَأَحۡيَا بِهِ ٱلۡأَرۡضَ بَعۡدَ مَوۡتِہَا وَبَثَّ فِيہَا مِن ڪُلِّ دَآبَّةٍ۬ وَتَصۡرِيفِ ٱلرِّيَـٰحِ وَٱلسَّحَابِ ٱلۡمُسَخَّرِ بَيۡنَ ٱلسَّمَآءِ وَٱلۡأَرۡضِ لَأَيَـٰتٍ۬ لِّقَوۡمٍ۬ يَعۡقِلُونَ ( ١٦٤ ) ٱللَّهُ لَآ إِلَـٰهَ إِلَّا هُوَ ٱلۡحَىُّ ٱلۡقَيُّومُ‌ۚ لَا تَأۡخُذُهُ ۥ سِنَةٌ۬ وَلَا نَوۡمٌ۬‌ۚ لَّهُ ۥ مَا فِى ٱلسَّمَـٰوَٲتِ وَمَا فِى ٱلۡأَرۡضِ‌ۗ مَن ذَا ٱلَّذِى يَشۡفَعُ عِندَهُ ۥۤ إِلَّا بِإِذۡنِهِۦ‌ۚ يَعۡلَمُ مَا بَيۡنَ أَيۡدِيهِمۡ وَمَا خَلۡفَهُمۡ‌ۖ وَلَا يُحِيطُونَ بِشَىۡءٍ۬ مِّنۡ عِلۡمِهِۦۤ إِلَّا بِمَا شَآءَ‌ۚ وَسِعَ كُرۡسِيُّهُ ٱلسَّمَـٰوَٲتِ وَٱلۡأَرۡضَ‌ۖ وَلَا يَـُٔودُهُ ۥ حِفۡظُهُمَا‌ۚ وَهُوَ ٱلۡعَلِىُّ ٱلۡعَظِيمُ ( ٢٥٥ ) لَآ إِكۡرَاهَ فِى ٱلدِّينِ‌ۖ قَد تَّبَيَّنَ ٱلرُّشۡدُ مِنَ ٱلۡغَىِّ‌ۚ فَمَن يَكۡفُرۡ بِٱلطَّـٰغُوتِ وَيُؤۡمِنۢ بِٱللَّهِ فَقَدِ ٱسۡتَمۡسَكَ بِٱلۡعُرۡوَةِ ٱلۡوُثۡقَىٰ لَا ٱنفِصَامَ لَهَا‌ۗ وَٱللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ ( ٢٥٦ ) ٱللَّهُ وَلِىُّ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ يُخۡرِجُهُم مِّنَ ٱلظُّلُمَـٰتِ إِلَى ٱلنُّورِ‌ۖ وَٱلَّذِينَ كَفَرُوٓاْ أَوۡلِيَآؤُهُمُ ٱلطَّـٰغُوتُ يُخۡرِجُونَهُم مِّنَ ٱلنُّورِ إِلَى ٱلظُّلُمَـٰتِ‌ۗ أُوْلَـٰٓٮِٕكَ أَصۡحَـٰبُ ٱلنَّارِ‌ۖ هُمۡ فِيہَا خَـٰلِدُونَ ( ٢٥٧ ) لِّلَّهِ مَا فِى ٱلسَّمَـٰوَٲتِ وَمَا فِى ٱلۡأَرۡضِ‌ۗ وَإِن تُبۡدُواْ مَا فِىٓ أَنفُسِڪُمۡ أَوۡ تُخۡفُوهُ يُحَاسِبۡكُم بِهِ ٱللَّهُ‌ۖ فَيَغۡفِرُ لِمَن يَشَآءُ وَيُعَذِّبُ مَن يَشَآءُ‌ۗ وَٱللَّهُ عَلَىٰ ڪُلِّ شَىۡءٍ۬ قَدِيرٌ ( ٢٨٤ ) ءَامَنَ ٱلرَّسُولُ بِمَآ أُنزِلَ إِلَيۡهِ مِن رَّبِّهِۦ وَٱلۡمُؤۡمِنُونَ‌ۚ كُلٌّ ءَامَنَ بِٱللَّهِ وَمَلَـٰٓٮِٕكَتِهِۦ وَكُتُبِهِۦ وَرُسُلِهِۦ لَا نُفَرِّقُ بَيۡنَ أَحَدٍ۬ مِّن رُّسُلِهِۦ‌ۚ وَقَالُواْ سَمِعۡنَا وَأَطَعۡنَا‌ۖ غُفۡرَانَكَ رَبَّنَا وَإِلَيۡكَ ٱلۡمَصِيرُ ( ٢٨٥ ) لَا يُكَلِّفُ ٱللَّهُ نَفۡسًا إِلَّا وُسۡعَهَا‌ۚ لَهَا مَا كَسَبَتۡ وَعَلَيۡہَا مَا ٱكۡتَسَبَتۡ‌ۗ رَبَّنَا لَا تُؤَاخِذۡنَآ إِن نَّسِينَآ أَوۡ أَخۡطَأۡنَا‌ۚ رَبَّنَا وَلَا تَحۡمِلۡ عَلَيۡنَآ إِصۡرً۬ا كَمَا حَمَلۡتَهُ ۥ عَلَى ٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِنَا‌ۚ رَبَّنَا وَلَا تُحَمِّلۡنَا مَا لَا طَاقَةَ لَنَا بِهِۦ‌ۖ وَٱعۡفُ عَنَّا وَٱغۡفِرۡ لَنَا وَٱرۡحَمۡنَآ‌ۚ أَنتَ مَوۡلَٮٰنَا فَٱنصُرۡنَا عَلَى ٱلۡقَوۡمِ ٱلۡڪَـٰفِرِينَ ( ٢٨٦

آل عِمرَان

بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَـٰنِ ٱلرَّحِيمِ

شَهِدَ ٱللَّهُ أَنَّهُ ۥ لَآ إِلَـٰهَ إِلَّا هُوَ وَٱلۡمَلَـٰٓٮِٕكَةُ وَأُوْلُواْ ٱلۡعِلۡمِ قَآٮِٕمَۢا بِٱلۡقِسۡطِ‌ۚ لَآ إِلَـٰهَ إِلَّا هُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلۡحَڪِيمُ ( ١٨ ) إِنَّ ٱلدِّينَ عِندَ ٱللَّهِ ٱلۡإِسۡلَـٰمُ‌ۗ وَمَا ٱخۡتَلَفَ ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡكِتَـٰبَ إِلَّا مِنۢ بَعۡدِ مَا جَآءَهُمُ ٱلۡعِلۡمُ بَغۡيَۢا بَيۡنَهُمۡ‌ۗ وَمَن يَكۡفُرۡ بِـَٔايَـٰتِ ٱللَّهِ فَإِنَّ ٱللَّهَ سَرِيعُ ٱلۡحِسَابِ ( ١٩

 الاٴعرَاف

بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَـٰنِ ٱلرَّحِيمِ

إِنَّ رَبَّكُمُ ٱللَّهُ ٱلَّذِى خَلَقَ ٱلسَّمَـٰوَٲتِ وَٱلۡأَرۡضَ فِى سِتَّةِ أَيَّامٍ۬ ثُمَّ ٱسۡتَوَىٰ عَلَى ٱلۡعَرۡشِ يُغۡشِى ٱلَّيۡلَ ٱلنَّہَارَ يَطۡلُبُهُ ۥ حَثِيثً۬ا وَٱلشَّمۡسَ وَٱلۡقَمَرَ وَٱلنُّجُومَ مُسَخَّرَٲتِۭ بِأَمۡرِهِۦۤ‌ۗ أَلَا لَهُ ٱلۡخَلۡقُ وَٱلۡأَمۡرُ‌ۗ تَبَارَكَ ٱللَّهُ رَبُّ ٱلۡعَـٰلَمِينَ ( ٥٤ ) ٱدۡعُواْ رَبَّكُمۡ تَضَرُّعً۬ا وَخُفۡيَةً‌ۚ إِنَّهُ ۥ لَا يُحِبُّ ٱلۡمُعۡتَدِينَ ( ٥٥ ) وَلَا تُفۡسِدُواْ فِى ٱلۡأَرۡضِ بَعۡدَ إِصۡلَـٰحِهَا وَٱدۡعُوهُ خَوۡفً۬ا وَطَمَعًا‌ۚ إِنَّ رَحۡمَتَ ٱللَّهِ قَرِيبٌ۬ مِّنَ ٱلۡمُحۡسِنِينَ ( ٥٦

فَأَلۡقَىٰ عَصَاهُ فَإِذَا هِىَ ثُعۡبَانٌ۬ مُّبِينٌ۬ ( ١٠٧ ) وَنَزَعَ يَدَهُ ۥ فَإِذَا هِىَ بَيۡضَآءُ لِلنَّـٰظِرِينَ ( ١٠٨ ) قَالَ ٱلۡمَلَأُ مِن قَوۡمِ فِرۡعَوۡنَ إِنَّ هَـٰذَا لَسَـٰحِرٌ عَلِيمٌ۬ ( ١٠٩ ) يُرِيدُ أَن يُخۡرِجَكُم مِّنۡ أَرۡضِكُمۡ‌ۖ فَمَاذَا تَأۡمُرُونَ ( ١١٠ ) قَالُوٓاْ أَرۡجِهۡ وَأَخَاهُ وَأَرۡسِلۡ فِى ٱلۡمَدَآٮِٕنِ حَـٰشِرِينَ ( ١١١ ) يَأۡتُوكَ بِكُلِّ سَـٰحِرٍ عَلِيمٍ۬ ( ١١٢ ) وَجَآءَ ٱلسَّحَرَةُ فِرۡعَوۡنَ قَالُوٓاْ إِنَّ لَنَا لَأَجۡرًا إِن ڪُنَّا نَحۡنُ ٱلۡغَـٰلِبِينَ ( ١١٣ ) قَالَ نَعَمۡ وَإِنَّكُمۡ لَمِنَ ٱلۡمُقَرَّبِينَ ( ١١٤ ) قَالُواْ يَـٰمُوسَىٰٓ إِمَّآ أَن تُلۡقِىَ وَإِمَّآ أَن نَّكُونَ نَحۡنُ ٱلۡمُلۡقِينَ ( ١١٥ ) قَالَ أَلۡقُواْ‌ۖ فَلَمَّآ أَلۡقَوۡاْ سَحَرُوٓاْ أَعۡيُنَ ٱلنَّاسِ وَٱسۡتَرۡهَبُوهُمۡ وَجَآءُو بِسِحۡرٍ عَظِيمٍ۬ ( ١١٦ ) ۞ وَأَوۡحَيۡنَآ إِلَىٰ مُوسَىٰٓ أَنۡ أَلۡقِ عَصَاكَ‌ۖ فَإِذَا هِىَ تَلۡقَفُ مَا يَأۡفِكُونَ ( ١١٧ ) فَوَقَعَ ٱلۡحَقُّ وَبَطَلَ مَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ ( ١١٨ ) فَغُلِبُواْ هُنَالِكَ وَٱنقَلَبُواْ صَـٰغِرِينَ ( ١١٩ ) وَأُلۡقِىَ ٱلسَّحَرَةُ سَـٰجِدِينَ ( ١٢٠ ) قَالُوٓاْ ءَامَنَّا بِرَبِّ ٱلۡعَـٰلَمِينَ ( ١٢١ ) رَبِّ مُوسَىٰ وَهَـٰرُونَ ( ١٢٢

یُونس

بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَـٰنِ ٱلرَّحِيمِ

فَلَمَّآ أَلۡقَوۡاْ قَالَ مُوسَىٰ مَا جِئۡتُم بِهِ ٱلسِّحۡرُ‌ۖ إِنَّ ٱللَّهَ سَيُبۡطِلُهُ ۥۤ‌ۖ إِنَّ ٱللَّهَ لَا يُصۡلِحُ عَمَلَ ٱلۡمُفۡسِدِينَ ( ٨١ ) وَيُحِقُّ ٱللَّهُ ٱلۡحَقَّ بِكَلِمَـٰتِهِۦ وَلَوۡ ڪَرِهَ ٱلۡمُجۡرِمُونَ ( ٨٢

طٰه

بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَـٰنِ ٱلرَّحِيمِ

وَأَلۡقِ مَا فِى يَمِينِكَ تَلۡقَفۡ مَا صَنَعُوٓاْ‌ۖ إِنَّمَا صَنَعُواْ كَيۡدُ سَـٰحِرٍ۬‌ۖ وَلَا يُفۡلِحُ ٱلسَّاحِرُ حَيۡثُ أَتَىٰ ( ٦٩

المؤمنون

بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَـٰنِ ٱلرَّحِيمِ

أَفَحَسِبۡتُمۡ أَنَّمَا خَلَقۡنَـٰكُمۡ عَبَثً۬ا وَأَنَّكُمۡ إِلَيۡنَا لَا تُرۡجَعُونَ ( ١١٥ ) فَتَعَـٰلَى ٱللَّهُ ٱلۡمَلِكُ ٱلۡحَقُّ‌ۖ لَآ إِلَـٰهَ إِلَّا هُوَ رَبُّ ٱلۡعَرۡشِ ٱلۡڪَرِيمِ ( ١١٦ ) وَمَن يَدۡعُ مَعَ ٱللَّهِ إِلَـٰهًا ءَاخَرَ لَا بُرۡهَـٰنَ لَهُ ۥ بِهِۦ فَإِنَّمَا حِسَابُهُ ۥ عِندَ رَبِّهِۦۤ‌ۚ إِنَّهُ ۥ لَا يُفۡلِحُ ٱلۡكَـٰفِرُونَ ( ١١٧ ) وَقُل رَّبِّ ٱغۡفِرۡ وَٱرۡحَمۡ وَأَنتَ خَيۡرُ ٱلرَّٲحِمِينَ ( ١١٨

الصَّافات

بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَـٰنِ ٱلرَّحِيمِ

وَٱلصَّـٰٓفَّـٰتِ صَفًّ۬ا ( ١ ) فَٱلزَّٲجِرَٲتِ زَجۡرً۬ا ( ٢ ) فَٱلتَّـٰلِيَـٰتِ ذِكۡرًا ( ٣ ) إِنَّ إِلَـٰهَكُمۡ لَوَٲحِدٌ۬ ( ٤ ) رَّبُّ ٱلسَّمَـٰوَٲتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا بَيۡنَہُمَا وَرَبُّ ٱلۡمَشَـٰرِقِ ( ٥ ) إِنَّا زَيَّنَّا ٱلسَّمَآءَ ٱلدُّنۡيَا بِزِينَةٍ ٱلۡكَوَاكِبِ ( ٦ ) وَحِفۡظً۬ا مِّن كُلِّ شَيۡطَـٰنٍ۬ مَّارِدٍ۬ ( ٧ ) لَّا يَسَّمَّعُونَ إِلَى ٱلۡمَلَإِ ٱلۡأَعۡلَىٰ وَيُقۡذَفُونَ مِن كُلِّ جَانِبٍ۬ ( ٨ ) دُحُورً۬ا‌ۖ وَلَهُمۡ عَذَابٌ۬ وَاصِبٌ ( ٩ ) إِلَّا مَنۡ خَطِفَ ٱلۡخَطۡفَةَ فَأَتۡبَعَهُ ۥ شِہَابٌ۬ ثَاقِبٌ۬ ( ١٠

الاٴحقاف

بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَـٰنِ ٱلرَّحِيمِ

وَإِذۡ صَرَفۡنَآ إِلَيۡكَ نَفَرً۬ا مِّنَ ٱلۡجِنِّ يَسۡتَمِعُونَ ٱلۡقُرۡءَانَ فَلَمَّا حَضَرُوهُ قَالُوٓاْ أَنصِتُواْ‌ۖ فَلَمَّا قُضِىَ وَلَّوۡاْ إِلَىٰ قَوۡمِهِم مُّنذِرِينَ ( ٢٩ ) قَالُواْ يَـٰقَوۡمَنَآ إِنَّا سَمِعۡنَا ڪِتَـٰبًا أُنزِلَ مِنۢ بَعۡدِ مُوسَىٰ مُصَدِّقً۬ا لِّمَا بَيۡنَ يَدَيۡهِ يَہۡدِىٓ إِلَى ٱلۡحَقِّ وَإِلَىٰ طَرِيقٍ۬ مُّسۡتَقِيمٍ۬ ( ٣٠ ) يَـٰقَوۡمَنَآ أَجِيبُواْ دَاعِىَ ٱللَّهِ وَءَامِنُواْ بِهِۦ يَغۡفِرۡ لَڪُم مِّن ذُنُوبِكُمۡ وَيُجِرۡكُم مِّنۡ عَذَابٍ أَلِيمٍ۬ ( ٣١ ) وَمَن لَّا يُجِبۡ دَاعِىَ ٱللَّهِ فَلَيۡسَ بِمُعۡجِزٍ۬ فِى ٱلۡأَرۡضِ وَلَيۡسَ لَهُ ۥ مِن دُونِهِۦۤ أَوۡلِيَآءُ‌ۚ أُوْلَـٰٓٮِٕكَ فِى ضَلَـٰلٍ۬ مُّبِينٍ ( ٣٢

الرَّحمٰن

بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَـٰنِ ٱلرَّحِيمِ

يَـٰمَعۡشَرَ ٱلۡجِنِّ وَٱلۡإِنسِ إِنِ ٱسۡتَطَعۡتُمۡ أَن تَنفُذُواْ مِنۡ أَقۡطَارِ ٱلسَّمَـٰوَٲتِ وَٱلۡأَرۡضِ فَٱنفُذُواْ‌ۚ لَا تَنفُذُونَ إِلَّا بِسُلۡطَـٰنٍ۬ ( ٣٣ ) فَبِأَىِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ( ٣٤ ) يُرۡسَلُ عَلَيۡكُمَا شُوَاظٌ۬ مِّن نَّارٍ۬ وَنُحَاسٌ۬ فَلَا تَنتَصِرَانِ ( ٣٥ ) فَبِأَىِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ( ٣٦

الحَشر

بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَـٰنِ ٱلرَّحِيمِ

لَوۡ أَنزَلۡنَا هَـٰذَا ٱلۡقُرۡءَانَ عَلَىٰ جَبَلٍ۬ لَّرَأَيۡتَهُ ۥ خَـٰشِعً۬ا مُّتَصَدِّعً۬ا مِّنۡ خَشۡيَةِ ٱللَّهِ‌ۚ وَتِلۡكَ ٱلۡأَمۡثَـٰلُ نَضۡرِبُہَا لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمۡ يَتَفَكَّرُونَ ( ٢١ ) هُوَ ٱللَّهُ ٱلَّذِى لَآ إِلَـٰهَ إِلَّا هُوَ‌ۖ عَـٰلِمُ ٱلۡغَيۡبِ وَٱلشَّهَـٰدَةِ‌ۖ هُوَ ٱلرَّحۡمَـٰنُ ٱلرَّحِيمُ ( ٢٢ ) هُوَ ٱللَّهُ ٱلَّذِى لَآ إِلَـٰهَ إِلَّا هُوَ ٱلۡمَلِكُ ٱلۡقُدُّوسُ ٱلسَّلَـٰمُ ٱلۡمُؤۡمِنُ ٱلۡمُهَيۡمِنُ ٱلۡعَزِيزُ ٱلۡجَبَّارُ ٱلۡمُتَڪَبِّرُ‌ۚ سُبۡحَـٰنَ ٱللَّهِ عَمَّا يُشۡرِڪُونَ ( ٢٣ ) هُوَ ٱللَّهُ ٱلۡخَـٰلِقُ ٱلۡبَارِئُ ٱلۡمُصَوِّرُ‌ۖ لَهُ ٱلۡأَسۡمَآءُ ٱلۡحُسۡنَىٰ‌ۚ يُسَبِّحُ لَهُ ۥ مَا فِى ٱلسَّمَـٰوَٲتِ وَٱلۡأَرۡضِ‌ۖ وَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلۡحَكِيمُ ( ٢٤

الجنّ

بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَـٰنِ ٱلرَّحِيمِ

قُلۡ أُوحِىَ إِلَىَّ أَنَّهُ ٱسۡتَمَعَ نَفَرٌ۬ مِّنَ ٱلۡجِنِّ فَقَالُوٓاْ إِنَّا سَمِعۡنَا قُرۡءَانًا عَجَبً۬ا ( ١ ) يَہۡدِىٓ إِلَى ٱلرُّشۡدِ فَـَٔامَنَّا بِهِۦ‌ۖ وَلَن نُّشۡرِكَ بِرَبِّنَآ أَحَدً۬ا ( ٢ ) وَأَنَّهُ ۥ تَعَـٰلَىٰ جَدُّ رَبِّنَا مَا ٱتَّخَذَ صَـٰحِبَةً۬ وَلَا وَلَدً۬ا ( ٣ ) وَأَنَّهُ ۥ كَانَ يَقُولُ سَفِيہُنَا عَلَى ٱللَّهِ شَطَطً۬ا ( ٤ ) وَأَنَّا ظَنَنَّآ أَن لَّن تَقُولَ ٱلۡإِنسُ وَٱلۡجِنُّ عَلَى ٱللَّهِ كَذِبً۬ا ( ٥ ) وَأَنَّهُ ۥ كَانَ رِجَالٌ۬ مِّنَ ٱلۡإِنسِ يَعُوذُونَ بِرِجَالٍ۬ مِّنَ ٱلۡجِنِّ فَزَادُوهُمۡ رَهَقً۬ا ( ٦ ) وَأَنَّہُمۡ ظَنُّواْ كَمَا ظَنَنتُمۡ أَن لَّن يَبۡعَثَ ٱللَّهُ أَحَدً۬ا ( ٧ ) وَأَنَّا لَمَسۡنَا ٱلسَّمَآءَ فَوَجَدۡنَـٰهَا مُلِئَتۡ حَرَسً۬ا شَدِيدً۬ا وَشُہُبً۬ا ( ٨ ) وَأَنَّا كُنَّا نَقۡعُدُ مِنۡہَا مَقَـٰعِدَ لِلسَّمۡعِ‌ۖ فَمَن يَسۡتَمِعِ ٱلۡأَنَ يَجِدۡ لَهُ ۥ شِہَابً۬ا رَّصَدً۬ا ( ٩

الإخلاص

بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَـٰنِ ٱلرَّحِيمِ

قُلۡ هُوَ ٱللَّهُ أَحَدٌ ( ١ ) ٱللَّهُ ٱلصَّمَدُ ( ٢ ) لَمۡ يَلِدۡ وَلَمۡ يُولَدۡ ( ٣ ) وَلَمۡ يَكُن لَّهُ ۥ ڪُفُوًا أَحَدٌ ( ٤

الفَلَق

بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَـٰنِ ٱلرَّحِيمِ

قُلۡ أَعُوذُ بِرَبِّ ٱلۡفَلَقِ ( ١ ) مِن شَرِّ مَا خَلَقَ ( ٢ ) وَمِن شَرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ ( ٣ ) وَمِن شَرِّ ٱلنَّفَّـٰثَـٰتِ فِى ٱلۡعُقَدِ ( ٤ ) وَمِن شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ ( ٥

النَّاس

بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَـٰنِ ٱلرَّحِيمِ

قُلۡ أَعُوذُ بِرَبِّ ٱلنَّاسِ ( ١ ) مَلِكِ ٱلنَّاسِ ( ٢ ) إِلَـٰهِ ٱلنَّاسِ ( ٣ ) مِن شَرِّ ٱلۡوَسۡوَاسِ ٱلۡخَنَّاسِ ( ٤ ) ٱلَّذِى يُوَسۡوِسُ فِى صُدُورِ ٱلنَّاسِ ( ٥ ) مِنَ ٱلۡجِنَّةِ وَٱلنَّاسِ ( ٦

E para: Magjia e ndarjes

Lexo ajetin 102 e sures bekare
Nga xhabiri r.a transmeton se I derguari I Allahut ka thënë: “Me te vërtetë Iblisi (shejtani) vendos fronin e tij mbi ujë dhe dergon grupe ne drejtime të ndryshme.Dhe me I aferti tek iblisi është ai qe bens provën me te madhe.Dhe vjen secili prej tyre dhe thotë bëra kështu dhe kështu.thotë nuk lashe gjë gjersa I futa ne sherr burrin dhe gruan e tij.Dhe iblisi e afron dhe I jep kiuroren e tij dhe I thotë se është me I miri.
Është pune e magjise për te ndare dy bashkeshorte ose mbjelljen e urretjes mes dy shokeve ose dy ortakeve.

Llojet e saj

Ndarja mes burrit dhe nenes se tij
Ndarja mes babit dhe djalit te tij
Ndarja e dy vellezerve
Ndarja me shokun
Ndarja me ortakun e tij ne tregti
Ndarja mes burrit dhe gruas e kjo është me e rrezikshmja dhe e perhapura.

Shenjat e magjisë së ndarjes.

Permbysja e gjendjes nga dashuria ne urretje ne mynre te menjehershme
Shtimi i dyshimeve midis tyre
Nuk kërkohet shkaku për diçka qe ndodh
Shkaqet e percarjes i bëjnë te mëdha dhe nëse ato janë te vogla.
Shikimi I njëri-tjetrit me sy tjetër>burri e shikon gruan si e shëmtuar dhe nëse ajo është nga gratë me te bukura. Netevretet shejtani e bën pamjen e saj ne sytë e burrit te shëmtuar dhe te frikshme.
Ai te cilit iu be magji e urren çdo pune qe bën tjetri.
I semuri e urren vendet ku ulet tjetri dhe shikon partnerin jashtë shtepise ndjehet mirë e kur ai vjen ne shtepi ndjen ngushtim shpirtëror ne gjoks.
Thotë Ibn Kethir shkaku I ndarjes mes bashkeshorteve me magji është imagjinimi tek burri ose tek gruaja I një pamjeje ose moral te keq ose gjëra qe çojnë ne ndarje.

Si ndodh magjia e ndarjes

Shkon personi tek magjistarie I kërkon atij qe te ndaje filanin e gruan e tij dhe magjistari I kërkon atij emrin e burrit për te cilin deshiron ti bëhet magjia emrin e nenes se tij pastaj kërkon ndonjë shenjë prej tij (floke kapele rroba)e pastj e bën magjine dhe e urdheron atë qe tia hedhi magjine ne diçka qe ha nose ai e pin ose nga llojet e saj e vendos ne ndonjë vend ne shtepi.

Ilaci është tre faza

E para ;Të pergatitet një ambjent besimi te saktë te nxjerri fotogarfite nga shtëpia kur kryhet mjekimi gjersa net e te hyjne engjejt.ti heqi I semuri hajmalite dhe nuskat qe ka I semuri dhe ti djege.
Zbrazja e vendit nga veglat dhe muzika.
Të jetë pa harame ne trup
Ti jepen te semurit dhe familjes se tij mesime për akiden qe te lidhin zemrat me Allahun dhe jo me njerzit ose krijesat.
Percaktimi I gjendjes duke I bërë disa pyetje te semurit qe të bindesh për shenjat nëse janë të gjitha ose shumica e tyre
P.sh.
A e shikon bashkeshoretin ndonjahere ne pamje te shëmtuar?
A bini ne kundërshtime midis jush për gjëra te vogla?
A ndihesh e qete kur ai është jashtë dhe kur vjen ai ndjen ngushtim ne shpirt?
A ngelet I pakenaqur nga marrëdhëniet seksuale me bashkeshorten?
Ndonjehere ndonjëri nga bashkeshortet ka shqetesime ne gjume dhe shikon enderra te keqija?
Vazhdon me pyetje e nëse gjen tek ai shenja vazhdon me mjekimin.

Merr Abdes para mjekimit e urdhero dhe te semurin te marri abdes me ty.
Nëse I semuri është femër mos fillo mjekimin gjersa te mbulohet sipas sheriatit islam dhe duhet qe te jetë dikush nga te afermit e saj present.
Thuaj La haule ue la ku-uete il-la bil-lah(s’ka ndryshim dhe fuqi pa ndihmën e Allahut)

E dyta: Mjekimi
Vendos doren tek koka e semurit dhe lexon kuran me ze.
“Eudhu bil-lahi minesh-shejatnirr-rraxhim min hemzihi ue nefhihi nefthihi Bismil-Lahirr-rrahmanirr-rrahim”

Lexo Suren el Fatiha:
Bismil-Lahirr-rrahmanirr-rrahim
4 ajetet e par atë sures El-Bekare
Ajetin 102 e suren El Bekare
Ajetet 163-164 e sures El Bekare
Pastaj ajetin 255 te syres El-Bekare
Pastaj ajetin 285-286 te sures El Bekare
Ajetet 18-19 te sures Ali Imran
Ajetet 54-56 te syres El-Arafe
Ajetet 117-122 te syres el-Arafe (I perserit këto shumë herë sidomos ajetin 120 30 herë)
Ajetet 81-82 te sures Junus( e këtë e perserit shumë)
Ajetin 69 te sures Taha ( edhe këtë e perserit shumë)
Ajetin 115-118 te sures Muminun
Ajetet 1-10 te sures Saffate
Ajetet 29-32 te sures Ah-kaf
Ajetet 33-36 vte sures Rrahman
Ajetet 21-24 te sures El Hasher
Ajetet 1-9 te sures Xhin
Suren ihalas
Suren Felek
Suren En-Nas

Pas leximit te këtyre ne veshin e te semurit me ze te lartë dhe tertil do të ndodhesh ne tri gjendje.
1) mundet qe I semuri te rrëzohet ne toke e të flasë xhindi me gjuhën e te semurit I cili është future me magji ne trupin e tije punohet me ket xhind siç punohet me magjine është përmendur kjo tek libri El-Uihaje.
Por është detyrë ta pyesesh xhindin për disa pyetje.
Si e ke emrin? Cila është feja jote? E këtu punon sipas fesë se xhindit dhe I shpjegon atij islamin e nëse është musliman I qartesohet atij se ajo qe po bën është ne kundërshtim me kuranin dhe nuk lejohet.(kujdes shumë herë xhindet genjejne)

2) E pyet për vendin e magjise port e mos besosh atë derisa ta saktesosh thënien e tij.E nëse thotë se magjia është ne filan vend dërgo ta nxjerrin andej.

3) Ta pyesesh është vetme kjo magji apo ka dhe tjetër e nëse ka tjetër kërkon qe ta tregoje.
Ndonjehere te thotë xhindi se filan person është ai qe shkoi magjistari për te bërë magjine, ne këtë rast mos I beso sepse ai do të fuse armiqesi mes njerzve sepse dëshira e tij është e refuzuar me sheriat dhe nuk I merret për baze deshmia e keqa e tij duket ne sherbimin qe I bën magjistarit siç thotë Allahu ne kuran 6. O ju që keni besuar, nëse ndonjë i pandërgjegjshëm u sjell ndonjë lajm, ju shqyrtojeni mirë, ashtu që të mos e goditni ndonjë popull pa e ditur realitetin, e pastaj të pendoheni për atë që keni bërë (huxhurat-6)

E nëse u lajmerove për vendin e magjise dhe e nxorre atë lexo një nga këto ajete.
Ajetin 117-122 El Araf
Ajetin 81-92 Junus
Ajetin 69 Taha

E lexon këto ajete ne një edhe me ujë ne mynyre qe pikat e ujit qe dalin nga goja te bien brenda ne edhe pastaj e pie këtë I semuri. Nëse xhindi te ka then se I semuri e ka pi magjine atëherë pyete te semurin nëse ndjen dhimbje te forta ne bark, nëse pohon xhindi është treguar I sinqertë e nëse jo xhindi genjen.
Nëse qartesohet sinqeriteti I xhindit te biesh dakort me te për te dalë nga I semuri e mos ktheht me tek ai dhe ti do e prishesh magjine me lejen e Zotit, pastaj lexon ne ujë ajetet e mëparshme e shton net e ajetin e sures bekare 102) Secilin ajete e lexon shatet herë pastaj I semuri pi nga ky ujë 7 ditë ne mëngjes e pasdite.(kjo kur xhindi thotë se I semuri ka pire magjine)
Nëse xhindi thotë se I semuri e shkeli magjine ose iu be atij ne shenjë ose ne floke rroba etj ne këtë gjendje lexon ne ujë ajetet e merparshme dhe e pi I semuri dhe lahet me te jashtë ujrave te kanaleve te zeza edhe e shton këtë për shtatë ditë derisa te iki dhimbja e barkut.pastaj e urdheron xhindin te dali e mos kthehet përsëri tek aid he ti marrësh premtim atij e at urdherosh atë qe te dalë.e kthehet I semuri mbas një jave dhe I lexon prapë kuran e nëse nuk ndjen gjë themi elhamdulilah(falenderimi I tokojne Allahut) qe magjia u prish e nëse rrëzohet I semuri praqpe xhindi është genjeshtar dhe nuk ka daqle.Pyete përse nuk dole e puno me butesi me te e nëse përgjigjet elhamdulilah e nëse nuk përgjigjet lexo Kuran ose perdor froma ndëshkimi për te(xhindin) enese nuk rrëzohet I semuri e ka marrje mends hose dridhje jepi një kasete ku është incizuar ajeti 255 I sures el bekare I përsëritur shumë shpesh.këtë kasete e degjon çdo ditë nga tre herë për një muaj te plotë.Vjen pa një muaji e I lexon atij e do jetë sheruar inshallah net e kundërt I incizon atij një kasete me suren Safat Jasin Duhan Xhin e I degjon 3 ehere çdo ditë gjatë 2 javeve e do të sherohet me lejen e Allahut ense jo I përsëritet atij degjimi I kasetes.

E dyta gjatë leximit mundet qe I semuri te ndjeje marrje mendsh dridhje ose shkund trupin ose dhimbje kokë porn e këtë rast ai nuk rrëzohet ne toke.ja perserit leximin ter herë e nëse ai rrëzohet ne toke vazhdon sin e gjendjen a paree nëse praqpe nuk rrezohetpor fillon dhimbjet e dridhjet dhe dhimbja e koes pakesohet lexoi atij kuran 3ose 7 ose 9 ditë do të sherohet me lejen e Zotit.

Nëse nuk plotesohet sherimi vazhdon si me poshtë
Incizon ne kasete për te suren Es-Safat te plotë një herë dhe ajetin kursij ose 255 te sures Bekare te përsëritur ne kasete dhe e degjon 3 herë ne ditë
Të fali namzet me xhemat.
Pas namazit te sabahut te thotë “La ilahe il-lall-llah uadehu le sherike leh lehul mulku ue lehul hamdu ue hu-ue al-la kul-li shein Kadir “100 herë për gjatë një muaji duke e ndjekur me vëmendje. Nëse 10 -15 ditet e para do ti shtohet dhimbja pastaj do ti pakesohet gradualisht në fund te muajit atëherë do ti lexosh kuran dhe s’ka për te ndjere gjë dhe inshalla magjia do jetë prishur.
Ne rast qe dhimbja e shumte vazhdon deri në fund te muajit bashke me ngushtim gjoksi ne këtë rast të vijë tek kenduesi I kuranit dhe ti lexosh kuran tre herë ne ditë e do bjeri ne toke inshalla pastaj vepro si ne gjendjen e pare qe e permendem me lart.

E treta Nëse I semuri nuk ndejn aasgje ne këtë rast e pyet atë për shenjat e nëse nuk gjen shumicen e shenjave te ndodhura atëherë ky I sëmurë nuk është me magji.Por nëse është I sëmurë dhe mundesh ta bindesh qe ti lexosh kuran tre herë ne ditë dhe inshalla do sherohet por dhe I semuri duhet te beje dhiker dhe ta permndi allahun gjatë ditës sidomos duate e mengjesit dhe mbrëmjes.

Hasedi, pas tij vjen urrejtja, pas urrejtjes vjen armiqësia, pas armiqësisë vjen shpifja, pas shpifjes vjen edhe kulminacioni i fundit, e që është dëmtimi në mënyra kurthante apo dhe të drejtëpërdrejta personin ndaj të cilit është derdhur hasedi, saqë-saqë, çmenduria e zemrës ia shkrep edhe deri më largë, ku hasedi e nxit pronarin e vetë eedhe -në egzekutimin e tij-. Ja, ky është hasedi! Pastaj i nderuar besimtarë, kur ti takohesh me hasedxhiun tënd, i cili në esencë është armiku yt, ti nuk ndihesh rehat, ti ndjenë një plogështi, nuk ndihesh i qetë, ke njëfarllojë sëkëlldie, natyrisht, sepse energjia e keqe e tij është brenda teje, është e përzier me emocionet dhe ndjenjat e tua, është përzier me gjakun tënd! Poashtu, ti atë e sheh shpesh në ëndërr, madje-madje, duke të shikuar egërsisht! Edhe diç, në daç të shpëtosh nga ai hased i keq i tij, i cili gjendet brenda trupit tënd, e si jo rrallë herë t’i përzien ca ndjenja, e ti fare nuk e ke idenë se ç’po ndodhë me ty, ndalu pas çdo namazi duke bërë dua, dua të përshpirtshme e duke thënë: “O Allah! Shkatërroje hasedin e filanit që më ka goditur mua në këtë fushë apo në këtë drejtim, nxirre nga unë, shkatërroji dhe largoji edhe gjurmët e hasedit të tij”! Lutjen përsërite disa herë me rradhë… E, me lejen e Allahut, nëse vërtet hasedi i tij gjendet brenda teje, ti do të fillosh që: Të ndiejshë një temperaturë të brendshme, kruajtje, hapje të gojës, lot në sy, apo të kundërtën e këtyre: Qetësi, hapje të krahërorit, çelja të syve, kthjellje të brendshme psiko-shpirtërore, marrje më të lehtë të frymëmarrjes etj… Duanë ta përsëritësh shpesh, shumë shpesh!!
Agron I.

Janë të shpeshta rastet kur xhini,I cili e ka sulmuar trupin,zhduket gjatë terapisë.Zakonisht,bëhet fjalë për xhinin fluturues,I cili ka aftësi të jashtëzakonshme.Pas terapisë,ai përsëri kthehet dhe I vazhdon aktivitetet armiqësore,të veta.Në raste të këtilla,duhet marrë 2 kg mijaltë I pastër blete dhe mbi të të lexohet si vijon: (shkruaj ajetet vetë faqe 174).
Këtë mjaltë,I sëmuari duhet ta përdorë në një periudh 5-7 ditë dhe atë pas cdo ushqimi nga një lugë;para fjetjes,një lugë;pas mesnatës,një lugë(nëse I sëmuari vjell do të marrë edhe një lugë tjetër);një orë apo një orë e gjysëm para agimit ,një lugë para lindejs së diellit,një lugë pas perëndimit të diellit.

Tregohet se një perandor Kinez kishte vendosur një guri të madh (shkëmb) në rrugën kryesore, ajo njerëzve ua bllokoi rrugën plotësisht, dhe aty vendosi një roje që të vëzhgojë sjelljet e njerëzve, e më pas, pastaj ta njoftoj atë (perandorin)!

Kaloi personi i parë dhe ishte një tregtar i madh në vend, shikoi gurin (shkëmbin) dhe u nevrikos duke kritikuar atë që kishte hedhur atë, pa e ditur se ai ishte Perandori. Eci rreth e rrotull gurit (shkëmbit) duke bërtitur: “do të shkoj të ankohem për këtë çështje, dhe do ta dënojmë atë që e ka vendosur këtë”.

Kaloi personi i dytë dhe ishte një ndërtues godinash. Edhe ai veproi njëjtë, sikurse tregtari, por zëri i tij ishte më i ulet, sepse ai ishte me më pak peshë në vend se sa i pari.

Pastaj kaluan tre shokë nga të rinjtë që ende nuk e kishin gjetur veten dhe po kërkonin personalitetin në jetë, qëndruan në një anë të gurit (shkëmbit) dhe filluan të talleshin me vendin e tyre, dhe atë që e kishte vendosur gurin e cilësonin si injorant, ahmak dhe kaotik, e pastaj u larguan drejt shtëpive të tyre.

Pasi kaluan dy ditë, në atë rrugë kaloi një bujk i varfër, nuk foli asgjë i përvoli mangat e tij dhe u përpoq ta largoj. Kërkoi ndihmë nga kalimtarët që vinin dhe ata e ndihmuan, e kështu e larguan gurin (shkëmbin) nga rruga.
Kur bujku largoi gurin (shkëmbin), në rrugë (prapa shkëmbit) gjeti një qyp ku aty kishte ari dhe një letër në të cilën thuhej: “nga Perandori, tek ai i cili e largon gurin (shkëmbin), kjo dhuratë është për ty sepse ti je njeri pozitiv. U angazhove në zgjidhjen e problemit në vend se të fillosh të ankohesh.”

Çdo njëri prej nesh le të shikoj se me çfarë probleme ballafaqohet, dhe a mund t’i zgjidhim ato me lehtësi para se të fillojmë të mendojmë për ankesa.

Për t’u përdorur si ilac kundër xhelozis,nevojitet që mbi të të lexohet rukja për shërimin e xhelozisë.
I sëmuari,qdo ditë do të marrë katë mjaltë shtatë herë nga një lugë sa të zgjohet (pa ngrën mëngjes),para fjetjes dhe pas cdo ezani.Sa herë që merr një lugë duhet ta lexoj apo dëgjojë rukjen për shërimin e xhelozisë,e që duhet të jetë me qëllim të sinqertë dhe bindje të plotë në shërim.

Vërejtje dhe këshilla

Pasi që xhelozia,sot është përhapur shumë,andaj ka shumë prej atyre që I ka goditur kjo sëmundje ,I këshilloj të gjithë të furnizohen me mjekimin të lexojnë mbi të rukjen e xhelozisë dhe qdo ditë të marrin nga një lugë në mëngjes,në bark të thatë dhe para fjetjes,e me qëllim shërimi nga qdo sëmundje.
Diabetikët (të sëmuarit që vuajn nga diabeti)mund të marrin nga një lugë të vogël,edhe pse mijalti I pastër blete nuk bën dëm të sëmuarëve të këtill.Por përkundrazi.

Transmeton Ibn Hisham ne biografine e tij :
Ndersa Ibn Abbas po u mesonte nxenesve ne xhamine e tij dhe njerezit ishin te perqendruar te ai , kur futet nje djale shume i piset, i shkaterruar ne rroba, bertiste me ze te larte dhe nuk kuptohej se cfare thoshte… e njohen njerezit dhe u perpoqen ta nxjerrin jashte , por ibn Abbasi i pyeti se si eshte puna me kete djale..atehere njerezit i thane qe ky eshte nje djale te te tridhjetat dhe gjate gjithe dites dhe nates ai nuk kupton se cfare ben , i ka ikur mendja komplet, eshte cmendur..

U tha ibn Abbasi: Ma sillni ketu…. ia sollen.
I vendosi doren ne koken dhe i kendoi suren Ja Sin… pasi e mbaroi se kenduari suren, djali u ngrit sikur nuk kishte ndodhur asgje, ne rregull nga mendja… u kthye sic kishte qene dikur.